Өлең, жыр, ақындар

Шаруа мен балта

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1870
Ұста бірде Балтасына жекірді,
Ашуланды болмаған соң өтімді:
Өзі әр нәрсе шабады,
Балтаға айып тағады:
«Оңбағансың! Тап бүгіннен, – деді әрі, –
Сенің ісің қазық жону болады.
Асқан шебер өнеріммен алда мен
Текке қарап тұрмай-ақ,
Сені керек қылмай-ақ,
Пышақпенен тындырамын сонда мен
Басқалардың істемесін балтамен».
«Не бұйырсаң, соны істедім мен күнде, –
Иесіне Балта жайлап тіл қатты. –
Иә, солай, қымбаттым,
Бәрі сенің еркіңде;
Айтсаң болды, мен несіне тартынам?
Бірақ, ием, жүрме ренжіп артынан:
Текке менің кетіргенмен күйімді,
Бір пышақпен сала алмассың үйіңді».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ризамын барға

  • 0
  • 0

О, Алла, Алла,
Ризамын барға.
Ақырындап, жайлап
Жылжыта бер алға.

Толық

Өзі киіне алмайтын бала немесе жалаңаш генерал

  • 0
  • 0

Көктем сайын нұр болып,
Айналыпты жаңбырға.
Содан кейін гүл болып,
Жайқалыпты әр қырда.

Толық

Боранда

  • 0
  • 0

Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.

Толық

Қарап көріңіз