Өлең, жыр, ақындар

Масақ

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1499
Егістікте еркін өскен бір Масақ
Шыны астында тұрған гүлді аңғарды.
Әрі жылы, әрі жарық үй жасап,
Аялаған адамдарға таңданды.
Ал, бұл болса көрді ме екен күй таңдап?
Деді сонда қапаланып Диханға:
«Неге сонша әділетсіз едіңдер?
Көзге ұрса кім түрімен,
Бар ынтаны аудардыңдар шынымен.
Пайдалыны түсінбей, керегі жоқ дедіңдер.
Негізгі өнім түспейді ме егіннен?
Қарашы өзің, қандай әсем кеңістік!
Тұқымыңды сепкен күннен тегіс қып,
Шыныменен қаптап бізді жаптың ба?
Қопсытып бір көрсеттің бе шапағат?
Суардың ба шөлдегенде қаталап?
Жоқ, бейнетпен келген бізге бақ мұнда.
Ал, гүлдердің үйірін,
Шықпаса да олардан еш бүйірің,
Біз секілді кең далада тастамай,
Жылы жерде өсіресің басқадай.
Бізге-дағы бөлсең сонша көңілді,
Алда ақтап теріңді,
Жинар ең мол өнімді.
Сонда астығың астанаға жетеді,
Бізге-дағы жылы үй саласаң не етеді?»
«Тыңда, достым, – деді Дихан, – шамасы,
Еңбегімнің ұқпағансың бағасын.
Сендерге еткен қамқорлықта шек бар ма?
Көп күш жұмсап, жанды салып көкпарға,
Талдарды отап, тазаладым тың жерді,
Осыншалық бейнетімді кім көрді?
Енді оны қозғай қояр көп бар ма?
Пайда жоқ.
Жауыныңды көктен сұрап ала бер.
Құлақ ассам сен ұсынған жайға тек,
Онда гүлсіз, әрі астықсыз қалар ем».
* * *
Кейбір тұрғын осындай,
Мейлі сарбаз, мейлі азамат болсын жай,
Біреулерді құр күндеп,
Жүргендері күңкілдеп,
Оларға да айтар ем осы жайды білсін деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат – тек өмір тойы көңілсіз

  • 0
  • 0

Махаббат – тек өмір тойы көңілсіз,
Махаббат – тек жүректердің азабы.
Аз-ақ мезгіл қуандырар ол үнсіз,
Бірақ, шексіз қайғысы мен мазағы

Толық

Керемет бір хайуан керек

  • 0
  • 0

Бұрын «Ара» ара болатын,
Шаққан жері жара болатын.
«Арада» сыналған жанның
Ауызы қан, дала болатын.

Толық

Немеренің әні

  • 0
  • 0

Атамыз бар – «Дедушка»,
Әжеміз бар – «Бабушка».
Дейді мені: «Внугім»,
Түсінеді мұны кім?

Толық

Қарап көріңіз