Өлең, жыр, ақындар

Шаруа мен қой

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1196
Шаруа Қойды сотқа берді айыптап;
Түнде маған қиянат іс қылды деп.
Табан асты талқан болып Түлкі сот,
Екі жаққа сұрақ қойды байыптап,
Бастан-аяқ баяндауын өтінді:
Айыпкерге кінә тақпақ не түрлі?
Шаруа айтты: «Осы жақын арада,
Ерте тұрып, таппадым қос тауықты,
Орнында тек жүн-жұрқасы қалыпты,
Жалғыз ғана Қой бар-тұғын қорада».
Түні бойы ұйқтадым деп Қой тұрды,
Куәлікке көршілерін келтірді.
Олар айтты: «Қойда сөз жоқ е деген,
Не ұрлықты
Білмейді не қулықты
Және, тіпті, ет дегенді жемеген».
Түлкі, бірақ, шығарды үкім не деген?
«Қойдың сөзін тыңдап сірә болар ма?
Дау тыйылсын одан да,
Өсекшілер әрқашанда әккі ғой.
Қарар болсақ сол түнгі анықтамаға –
Қасынан Қой кетпей қойған қадала,
Тауық шіркін тәтті ғой.
Жағдай туған қолайлы,
Білем оны өз арыма орайлы:
Кетсе ниет ауып бір,
Жемей болмас Тауықты.
Қой жазасын тарту керек сол үшін,
Етін сот жеп, құнкер алсын терісін».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маса мен малшы

  • 0
  • 0

Ұйқтап жатты Малшы сеніп төбетке;
Бұта ішінен жылан шығып кенеттен,
Соған қарай бет бұрды;
Өлер еді Малшыға ол төксе уды.

Толық

Қорқыт күйі

  • 0
  • 0

Дастан емес, жыр емес,
Аспан емес, күн емес
Сөз етпегім сіздерге.
Табылар деп бір белгі,

Толық

Жасырын бәйге

  • 0
  • 0

Ақтарар болсам мен жан сырын,
Жасырын бәйгеге қарсымын.
Өйткені, бұл заман, ол заман
Жасырын бәйгелер болмаған.

Толық

Қарап көріңіз