Өлең, жыр, ақындар

Мысықай мен қараторғай

  • 09.08.2019
  • 0
  • 0
  • 967
Қараторғай тұратұғын үйде бір,
Онша емес-тін күйге бұл;
Алайда ол пәлсапаға жетік-тін,
Мысықаймен тату еді бұл өзі.
Мысықай да өз ісіне жетік-тін,
Тым биязы мінезі.
Достарынан бірде шет қап жүдеді.
Қарны ашып жүрді бұл:
Ойға батып, тамақ таппай ширығып,
Бұлғаңдатып құйрығын,
Мияулады мұңлы бір,
Пәлсапашы оған ақыл құйды кіл.
Деді оған: «Сендей момын жан аз, ә?
Босқа ұстайсың ораза;
Тап төбеңде бұлбұл тұр, айтар болсам турасын,
Көріп жүрмін, Мысықайсың турашыл».
«Арды қайтем?» ... «Аз білесің өмірді,
Бос былшыл де оныңды.
Әлсіз жандар сенгіш келер Тәңірге,
Ақылдылар басады тек әзілге,
Болса өмірде кім мықты,
Жасар небір сұмдықты.
Міне, саған өнегем мен дәлелім», –
Деп, сөзінің келтірді бір мәнерін.
Пәлсапашы бар ақылын сарықты,
Аш Мысыққа ұнап қалды анық бұл.
Тордан алып жеп қойды ол Бұлбұлды,
Тәбетін бұл аша түсті құрғырдың.
Бір тістем ет тойдырмады тамағын,
Екінші айтқан сабағын
Ұйып тыңдап, қолдады,
Деді және: «Шын сыйлаймын өзіңді,
Аштың менің көзімді».
Жеп қойды ақыр ұстазын да тордағы..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерте оянған ара

  • 0
  • 0

Қарға оранып, құрсанып дала жатыр,
Күн жылынбас қаңтарда,
Қара да тұр.
Қос қабатты терезе тесігінен

Толық

Жер мен жырдың салмағы

  • 0
  • 0

6 000 000 000 000 000 000!
Санап шығып осынау бір таңбаны,
Алты секстрильон тонна дер
Жер шарының салмағы.

Толық

Шыңға шықтым

  • 0
  • 0

Мен өзім табиғатқа шын ғашықпын,
Сол үшін көк тіреген шыңға шықтым.
Көзімді тарта берді күн шығыс жақ,
Білмеймін, кімге асықтым, кімге асықтым?

Толық

Қарап көріңіз