Өлең, жыр, ақындар

Үш мұжық

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 687
Түнде үш Мұжық бұрды ауылға бастарын.
Питерде олар жүрген еді жүк тасып;
Ойнап-күліп құптасып,
Енді елге келе жатқан жұптасып.
Мұжық, сірә, қалай жатар аш қарын?
Қонақтарға үй иесі дәм қойды,
Елде қандай тамақ бар:
Алдарына ботқа менен нан қойды.
Питер емес, мұнда, әрине, тапшы ғой,
Аш жатқаннан жақсы ғой.
Сол Мұжықтар шоқынды,
Сонсын асқа отырды.
Осы кезде біреуі оның батылдау,
Астың көріп екендігін тақылдау,
Сөз бастады қулық ойлап табанда
(Күш жетпеген жерде керек амал да):
«Білетұғын шығарсыңдар Фоманы,
Биыл оны сарбаздыққа алады».
«Неткен сарбаз?» «Біздің ел қытайлармен ұрыспақ,
Деген сөз бар патшамыз кек алмақшы дұрыстап».
Сөз таласты екі Мұжық со тұста
(Екеуі де сауатты еді сорына:
Газет, журнал ұстайтұғын қолына),
Кім бастамақ, қалай болмақ соғыста?
Осылайша әңгімелер жалғасты,
Болжам, пікір айтыстармен алмасты.
Қудың ойы осы еді ғой, дөп шықты:
Жатқанда олар таласып,
Әр сөз үшін санасып,
Үндемей-ақ, барлық асты ол жеп бітті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Туған жердей жер болмас,
Туған елдей ел болмас.
Атам қазақ айтқандай,
Елін сүйген қор болмас.

Толық

Айналайын туған жер

  • 0
  • 0

Сағынышым, аяулым, асыл әнім,
Туған жер деп ән салсам, ашыламын.
Кетсем шалғай кей кезде құстай ұшып,
Мен өзіңе жеткенше асығамын.

Толық

Өмірге менің өкпем жоқ

  • 0
  • 0

Өмірге менің өкпем жоқ –
Шуағын шашты көктем боп.
Қызғалдақ теріп қырлардан,
Талпына бердім бөктерлеп.

Толық

Қарап көріңіз