Шаруа мен ит
Бай адамға сараң бір
Күзетем деп қораңды,
Бір Ит келіп жалданды,
Пісірмекші әм нанды,
Көшетті де түптеп, әрі суармақ.
Осындай да ақымақтар болады –
Кім сенеді бұған нақ?
Тұр алдап;
Мейлі, шіркін күзетсін-ақ қораны,
Нан пісірген Итті сірә кім көрген,
Көшет те егіп үлгерген?
Оқушым-ау, келмес сөздің иіні,
«Рас» десем, болмас істің түйіні;
Барбос бәрін атқармақшы үйде әлгі.
Үш міндеттің алса болды төлемін,
Не қылсын ол басқалардың керегін.
Бірде Мырза жәрмеңкеге жиналды.
Отағасы кетті, қайта оралды,
Көрді де үйін, көңіл күйі жоғалды.
Өкінді ол ал да кеп:
Көшет те жоқ, нан да жоқ.
Оған қоса ұры түсіп, қорадан
Түк қалдырмай тонаған.
Үй иесі зекіді кеп бәлемді,
Бәріне Ит тапты нақты дәлелді:
Нан піспеді көшетпенен жүргенде,
Көшет қалды нан деп үйге кіргенде.
Әуреленіп суменен де, күлмен де,
Ұрылардың келгенін ол білген бе?
Білмеген соң, үрген бе?
- Үмбетей Жырау
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
- Жүсіп Баласағұни
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі