Өлең, жыр, ақындар

Есек пен қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 915
Есек құс па, біл аңдай,
Ұшуға епсіз пақырың,
Бірақ та, ол мақтанады шытылып;
Ақырып,
Аңдарды жүр қатырып
Ұша алам деп атылып,
Көк төсінде сарышымшықтай бұлаңдай,
Немесе ұрандай –
Қырандай!
Қоян айтты: «Ал, ұша ғой, есерім».
«Уа, қорқақ қылиым, –
Деді Есек, – мен боламын қырғиың,
Бірақ, ұшқым келмейді». «Ұша қойшы, Есегім, –
Деді Қоян өтініп,
Кетті Есек секіріп,
Топ етті шұңқырға;
Поп болмасаң, шапанына ұмтылма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір әрекет етейік

  • 0
  • 0

Тағы да бір зұлматтың
Басталғандай белгісі.
Өмір деген қымбат тым,
Келер кімнің өлгісі?

Толық

Неліктен?

  • 0
  • 0

Бір күні тыныс белгілері топталды,
Бір мәселеге тоқталды.
Соның іпіінде қаралатын,
Негізгі деп саналатын

Толық

Сатираның саңлағы

  • 0
  • 0

Әуелден бала болып пысық туған,
Тілі ащы тікенектей қышып туған.
Тиісіп қыз-қырқынға тынбаған бір,
Секілді үй айнала күшік қуған.

Толық

Қарап көріңіз