Өлең, жыр, ақындар

Есек пен қоян

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 897
Есек құс па, біл аңдай,
Ұшуға епсіз пақырың,
Бірақ та, ол мақтанады шытылып;
Ақырып,
Аңдарды жүр қатырып
Ұша алам деп атылып,
Көк төсінде сарышымшықтай бұлаңдай,
Немесе ұрандай –
Қырандай!
Қоян айтты: «Ал, ұша ғой, есерім».
«Уа, қорқақ қылиым, –
Деді Есек, – мен боламын қырғиың,
Бірақ, ұшқым келмейді». «Ұша қойшы, Есегім, –
Деді Қоян өтініп,
Кетті Есек секіріп,
Топ етті шұңқырға;
Поп болмасаң, шапанына ұмтылма.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау аясында

  • 0
  • 0

Жетісу – жер жаннатым,
Әсем қалам Алматым.
Өлеңімді алғашқы
Бір өзіңе арнадым.

Толық

Жылату мен құлату

  • 0
  • 0

Бәрінен де жек көрем,
Айтсам егер шынымды,
Біреу мені жылатқанды.
Бірақ, қызық еп көрем,

Толық

Кешкі мектеп

  • 0
  • 0

Жалқаубай мен Аңқаубай,
Маңғазданған Марқаубай,
Пысықсынған Әлі де, –
Жиналады бәрі де.

Толық

Қарап көріңіз