Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1125
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қона ма гүл қыз?

  • 0
  • 0

Жатсам да – бір қыз,
Тұрсам да – бір қыз,
Гүлім боп тұр қыз.
Яки түнде,

Толық

Суретші-дәрігер

  • 0
  • 0

Бір суретші ауысты дәрігер боп,
Сұрады сонда досы әбігер боп:
– Суретті не себептен тастадың? – деп,
Дәрігер жауап берді:

Толық

Сен бір биік шынарым

  • 0
  • 0

Жанарыңнан жалт еткен
Жадыраған нұр көрем.
Қимылыңнан қалт еткен
Жазылмаған жыр көрем.

Толық

Қарап көріңіз