Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Шыбын мен тығын

Абдрахман Асылбек

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1100
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.

Абдрахман Асылбек мысал шыбын мен тығын Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кашпировскийден кейін

  • 0
  • 0

Теледидардан көріп,
Кашпировскийге сеніп,
Жетпістегі Қасым
Әппақ қудай шашын

Толық

Қақпа күзеткен қаншық

  • 0
  • 0

Қақпасын бір мекеменің
Күзетіп бір Қаншық тұрды.
Билігім деп жеке менің,
Оны өзіне мансұқ қылды.

Толық

Маймыл

  • 0
  • 0

Мейлі қанша терлегін,
Жұрттан тілей көрмегін
Мадақ, алғыс, жақсы баға бергенін,
Зая кетіп жатса егер де еңбегің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер