Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1239
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамылжыған таң мен үзілген ән

  • 0
  • 0

Бөленіп нұрға бар аймақ,
Келді бір таң арайлап.
Ұйқыдан бұлбұл оянды,
Көмейде күміс ән ойнап.

Толық

Мен қалай мысалшы болдым?

  • 0
  • 0

Менің мысалшылығым
Он жасымнан басталған.
Қошеметтік қылығын
Көп көргенмін достардан.

Толық

Жел мен жантақ

  • 0
  • 0

Бірде гулеп жел тұрып,
Екпіндей кеп ентігіп,
Жапандағы жантаққа
Былай деді желпініп:

Толық

Қарап көріңіз