Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1335
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ит, адам, мысық және қыран

  • 0
  • 0

Ит пен Адам, Мысық, Қыран қосылып,
Ақыреттік дос болмақ боп келісті,
Шеттерінен серттерін де берісті,
Тамақты да ішті бірге отырып.

Толық

Еліту

  • 0
  • 0

Кел, құрбым, қыр басынан гүл терейік,
Гүл шоғын жібек желмен күлтелейік.
Аралап Алатаудың атырабын,
Жас қайың жапыраған бүркенейік.

Толық

Шыңдағы шынарым-ай

  • 0
  • 0

Түсіме енесің де,
Жақындап келесің де,
Кетесің сағымданып,
Әлде бұл елесің бе?

Толық

Қарап көріңіз