Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1380
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрбыма

  • 0
  • 0

Подруга – құрбым-ай,
Шын дос болып тудың-ай.
Бала сынды мінезің,
Бірде олай, бір бұлай.

Толық

Алыста сенің тұрағың

  • 0
  • 0

Алыста сенің тұрағың,
Көрмедем, қалқам, көп айлар.
Жайқалтып жасыл құрағын,
Жапырақ жайды тоғайлар.

Толық

Мұратбекке

  • 0
  • 0

Бізге берген уәдең ойыңда жоқ:
Өгіз соям деп едің, қойың да жоқ.
Той жасаймыз іс бітсе деген сөзге
Күдіктене қараймыз ойын ба деп.

Толық

Қарап көріңіз