Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1370
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алыста сенің тұрағың

  • 0
  • 0

Алыста сенің тұрағың,
Көрмедем, қалқам, көп айлар.
Жайқалтып жасыл құрағын,
Жапырақ жайды тоғайлар.

Толық

Достарым

  • 0
  • 0

Дөңгелек шексіз ғалам бар,
Өтсе де қанша замандар,
Достық құшағын ашады
Біріне бірі адамдар.

Толық

Екі қудың әңгімесі

  • 0
  • 0

– Сырдаңбай,
Айтшы осы бұлданбай.
Сүю деген немене?
Соған адам сене ме?

Толық

Қарап көріңіз