Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Шыбын мен тығын

Абдрахман Асылбек

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1281
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.

Абдрахман Асылбек мысал шыбын мен тығын Абдрахман Асылбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтер күндер

  • 0
  • 0

Неткен нұрлы күлімдеген көздерің,
Неткен үнді сүйдім деген сөздерің.
Сен тұрғанда жаз күніндей жайқалып,
Не қылайын өрімталын өзгенің.

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Кейбіреудің көргенде арамдығын,
Арашаға түседі адамдығым:
«Тақсіретін тартады түбінде бір,
Жасағанмен қиянат саған бүгін».

Толық

Бөліс

  • 0
  • 0

Ортақ кеңсе, үйлері бар бақшалы,
Саудагерлер әділ істеп жұмысты,
Таудай үйіп ақшаны,
Олжаларын бөлісуге кірісті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер