Өлең, жыр, ақындар

Шыбын мен тығын

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1330
Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.
Тығын бұған қайран болды,
Ақылы дал, айран болды:
– Айтшы маған, Шыбын сұмпай,
Қайдан кіріп, қайдан кондың?
– Мен иісшіл Шыбынмын ғой,
Алып келген жұғындың ғой.
Қожайының ішкен кезде,
Лып ете қап, тығылдым ғой,
Маған дәйім саңлау керек,
Тамақ іздеп, талмау керек.
Бәрінен де ең бастысы –
Салақтарды таңдау керек.
Қожайыныңмен қуыссыңдар,
Қоқырсыққа жуыссыңдар.
Соның үшін екеуің де
Меніменен туыссыңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазушылар одағы

  • 0
  • 0

Қасиетті шаңырақ –
Жазушылар одағы.
Жыр алауын жағып ап,
Бастайын бір оданы.

Толық

Алғыс

  • 0
  • 1

Абайламай саз жолды,
Қарт құлады батпаққа.
Болат көріп мәз болды,
Келе жатып қатқақта.

Толық

Екінші өкініш

  • 0
  • 0

Өмір деген қалт етіп,
Жай оғындай жалт етіп,
Өтетіні өкінішті.
Адамдардың осыны

Толық

Қарап көріңіз