Өлең, жыр, ақындар

Шақырылмаған қонақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3406
Момын Марал бір күні
Шақырып ап Түлкіні,
Былай деді:
– Жақын кел,
Маған ептеп ақыл бер.
Құдіретті, күшті де,
Азулы да, тісті де
Атышулы аңдарды,
Маң-маң басқан паңдарды
Іріктеп ап керегін,
Қонақ қылсам деп едім.
Дайындаған асым бар –
Сойған қойдың басы бар.
Түлкі сонда жымиды:
– Ниет екен шын игі.
Бірақ, бәрін бір күнде
Қонақ қылу мүмкін бе?
Келер болса Арыстан,
Күдеріңді үз Барыстан,
Көрсе болды Аюды,
Қасқыр ойлар таюды.
Сілеусін мен Қарсақтың
Бірлігі де алшақ тым...
Көнер болсаң ақылға,
Бәрін бір кун шақырма.
Алды, артын орап бір,
Жеке-жеке қонақ қыл.
Марал сөзді түсінді,
Амал таппай қысылды:
– Айналайын ақылдым,
Күйі мәлім пақырдың.
Күштілерді «көкелеп»,
Шақыруға жекелеп,
Күнде сояр кой қайда?
Менде ондай той қайда?
«Жетпес бұған шашым», – деп,
Марал күтпей қонағын,
Басын мүжіп, асын жеп,
Түлкі ішті арағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жата бергім келеді

  • 0
  • 0

Жата бергім келеді, жата бергім,
Тәтті ұйқыға балбырап бата бергім.
Ей, аруақ, азырақ тоқтай тұршы,
Біраз өмір сүруге бата бергін.

Толық

Көкірегіме керемет төгіп бір ән

  • 0
  • 0

Көкірегіме керемет төгіп бір ән,
Жүрегіммен жүзіңді көріп тұрам.
Ал, өзіңді көргенде, бойым балқып,
Қорғасындай оттағы еріп тұрам.

Толық

Қасқыр мен мысық

  • 0
  • 0

Қасқыр қашып келді орманнан ауылға,
(Емес сірә қонуға)
Жанын сақтап қалуға,
Аңшылар мен қуғыншы иттер соңында.

Толық

Қарап көріңіз