Өлең, жыр, ақындар

Шақырылмаған қонақ

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 3112
Момын Марал бір күні
Шақырып ап Түлкіні,
Былай деді:
– Жақын кел,
Маған ептеп ақыл бер.
Құдіретті, күшті де,
Азулы да, тісті де
Атышулы аңдарды,
Маң-маң басқан паңдарды
Іріктеп ап керегін,
Қонақ қылсам деп едім.
Дайындаған асым бар –
Сойған қойдың басы бар.
Түлкі сонда жымиды:
– Ниет екен шын игі.
Бірақ, бәрін бір күнде
Қонақ қылу мүмкін бе?
Келер болса Арыстан,
Күдеріңді үз Барыстан,
Көрсе болды Аюды,
Қасқыр ойлар таюды.
Сілеусін мен Қарсақтың
Бірлігі де алшақ тым...
Көнер болсаң ақылға,
Бәрін бір кун шақырма.
Алды, артын орап бір,
Жеке-жеке қонақ қыл.
Марал сөзді түсінді,
Амал таппай қысылды:
– Айналайын ақылдым,
Күйі мәлім пақырдың.
Күштілерді «көкелеп»,
Шақыруға жекелеп,
Күнде сояр кой қайда?
Менде ондай той қайда?
«Жетпес бұған шашым», – деп,
Марал күтпей қонағын,
Басын мүжіп, асын жеп,
Түлкі ішті арағын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана тілін білмеймін

  • 0
  • 0

Ана тілін білмеймін,
Баба тілін білмеймін.
Қасиетті халқымның
Дана тілін білмеймін.

Толық

Қайық

  • 0
  • 0

Көлшікте қайық жүздіріп,
Қызыққа Болат шын батты.
Күн, бірақ, қатты қыздырып,
Шалшықты лезде құрғатты.

Толық

Ара мен шыбындар

  • 0
  • 0

Екі Шыбын қамданды ұшуға алыс елдерге,
Бірге ұш деп Араны да шақырды.
Тоты олрға сол жерде
Сырттай мақтап жырақты, бастарын да қатырды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер