Өлең, жыр, ақындар

Алланың құлы – пендемін

  • 24.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1688
О, Алла, Алла!
Мына өмірде дарқан
Еркін өмір сүруім
Сенің арқаң.
Кейде шалқып кетсем де,
Кейде артық кетсем де,
Бәрінің тізгіні тек сенде,
Өз еркің не етсең де...
* * *
Сен маған бәрін бердің,
Ақындық дарын бердің.
Тура айтатын жалын бердің,
Көкірек көзі – әнін бердің.
Өмірді түсінудің мәнін бердің.
Сұлулықты түсінудің сәнін бердің
Әнді ұғынудың әрін бердің,
Қысқасы: өмірдегі жақсылықты
Түсінудің бәрін бердің.
Бірақ, мен қабылдай алдым ба?
Әлде қабылдай алмай қалдым ба?
* * *
Адамның ұлы,
Алланың құлы пендемін,
Ақылға кендемін.
Ойым өрде болғанымен,
Өзім жердемін.
Бар болса еліме бергенім,
Сыйлымын, төрдемін.
Дүние болса сенгенім,
Иесіз қалар шашылып,
Өмірлік жиған-тергенім.
Онда менің өлгенім,
Өзімді-өзім көмгенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алла мен «Кәлла»

  • 0
  • 0

Адамға жанды Алла берген,
Сонымен бірге «Кәлла» берген.
Яғни, бас берген ойлайтын,
Ойнайтын, тойлайтын.

Толық

Сен мені түсінбейсің

  • 0
  • 0

Сен мені түсінбейсің, түсінбейсің,
Әйтеуір түсініксіз пішімдейсің.
Өзіңді өзгелерден артық санап,
Ерекше жаратылған мүсіндейсің.

Толық

Бас пен қол

  • 0
  • 0

Бұрын істің бәрін Бас атқаратын,
Ақыл-ой сол арқылы жасақталатын.
Кейін ол міндет қолға көшті,
Қол емес – сорға көшті.

Толық

Қарап көріңіз