Өлең, жыр, ақындар

Алланың құлы – пендемін

  • 24.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1748
О, Алла, Алла!
Мына өмірде дарқан
Еркін өмір сүруім
Сенің арқаң.
Кейде шалқып кетсем де,
Кейде артық кетсем де,
Бәрінің тізгіні тек сенде,
Өз еркің не етсең де...
* * *
Сен маған бәрін бердің,
Ақындық дарын бердің.
Тура айтатын жалын бердің,
Көкірек көзі – әнін бердің.
Өмірді түсінудің мәнін бердің.
Сұлулықты түсінудің сәнін бердің
Әнді ұғынудың әрін бердің,
Қысқасы: өмірдегі жақсылықты
Түсінудің бәрін бердің.
Бірақ, мен қабылдай алдым ба?
Әлде қабылдай алмай қалдым ба?
* * *
Адамның ұлы,
Алланың құлы пендемін,
Ақылға кендемін.
Ойым өрде болғанымен,
Өзім жердемін.
Бар болса еліме бергенім,
Сыйлымын, төрдемін.
Дүние болса сенгенім,
Иесіз қалар шашылып,
Өмірлік жиған-тергенім.
Онда менің өлгенім,
Өзімді-өзім көмгенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмірге бересің бар, аласың бар

  • 0
  • 0

Өмірге бересің бар, аласың бар,
Сол үшін талпыныңдар, таласыңдар.
Бәрі де уақытпан өлшенеді,
Пенделер, сағатпенен санасыңдар.

Толық

Шымшық пен көгершін

  • 0
  • 0

Жауыз тұзақ бір Шымшықты қысты әсем:
Бейшара әбден тыпыршыды, болмады.
Жас Көгершін мұны көріп қорлады:
«Қалай ғана түсіп қалдың түсте сен

Толық

Қасқыр мен мысық

  • 0
  • 0

Қасқыр қашып келді орманнан ауылға,
(Емес сірә қонуға)
Жанын сақтап қалуға,
Аңшылар мен қуғыншы иттер соңында.

Толық

Қарап көріңіз