Өлең, жыр, ақындар

Есенәлінің Исмайылдың баласына айтқан көңілі

  • 29.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1340
Ай, Ысмайыл мырза!
Күншілік жерден көрінген,
Дарақ едің таудағы.
Барша халыққа паналы.
Бас бұтағы екі алма,
Біреуі жерге түсіпті,
Тікенсіз ажал шамалы.
Ахыретте қауышар,
Балаңның раушан жамалы.
Қызметіне кетті атаның,
О да қылған құдайға
Берді, төртеуін өзің алып,
Біреуін халыққа бердің.
Өзің алған төрт ұлың аман,
Халыққа берген ұлыңды құдай алды,
Елің жетім қалды.
Жесір қалған елге сіз көңіл айтар,
Біз елге қайырын берсін айтармыз,— деп келіп едік, бізге айтқан көңіліңіз жоқ, я амандығың жоқ болған соң, не айтарымды білмей дағдарып отырғаным ғой»,— депті. Сонда Саққұлақ:

— Әй, сақауым-ай, ерді оң тастай ма, не сол тастай ма деп жатыр едім, жарайды оңға тастадың, ендеше көңілді мен айтайын,— депті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтірік өлеңдер

  • 0
  • 0

Өтірік өлеңдер
Айттым да, өтірік өлең жұртқа жақтым,
Қой қылып құмырсқаны жаздай бақтым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,

Толық

Ақерке (1 ­нұсқа)

  • 0
  • 0

Ақерке ақ күмістей сенің жүзің,
Кетер ме көкейімнен айтқан сөзің.
Ақылың айдын шалқар көл секілді,
Жанары қара нәркес екі көзің.

Толық

Дариға-ай

  • 0
  • 0

Дариға, сылаң қағып бұраңдайсың,
Дүние өтер десем-ау, тіл алмайсың-ай.
Алтайы құмнан қашқан түлкідейін,
Қалқатай, қолға түспей-ау, бұлаңдайсың-ай.

Толық

Қарап көріңіз