Өлең, жыр, ақындар

Есенәлінің Исмайылдың баласына айтқан көңілі

  • 29.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1527
Ай, Ысмайыл мырза!
Күншілік жерден көрінген,
Дарақ едің таудағы.
Барша халыққа паналы.
Бас бұтағы екі алма,
Біреуі жерге түсіпті,
Тікенсіз ажал шамалы.
Ахыретте қауышар,
Балаңның раушан жамалы.
Қызметіне кетті атаның,
О да қылған құдайға
Берді, төртеуін өзің алып,
Біреуін халыққа бердің.
Өзің алған төрт ұлың аман,
Халыққа берген ұлыңды құдай алды,
Елің жетім қалды.
Жесір қалған елге сіз көңіл айтар,
Біз елге қайырын берсін айтармыз,— деп келіп едік, бізге айтқан көңіліңіз жоқ, я амандығың жоқ болған соң, не айтарымды білмей дағдарып отырғаным ғой»,— депті. Сонда Саққұлақ:

— Әй, сақауым-ай, ерді оң тастай ма, не сол тастай ма деп жатыр едім, жарайды оңға тастадың, ендеше көңілді мен айтайын,— депті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қараторғай /1-нұсқа/

  • 0
  • 0

Құс болсаң жібектен бау тағар едім,
Күмістен тұғырыңды жабар едім.
Мойныңа сары алтыннан алқа тағып,
Қолға алып, сылап-сипап бағар едім.

Толық

Әдейі сары шымшықты міндім ұстап

  • 0
  • 0

Өтірік өлең, өтірік өлеңдер
Әдейі сары шымшықты міндім ұстап,
Қолыма ұзын шыбық мықтап ұстап,
Сайланып ауыл жақтан аң аулауға,

Толық

Ахау бикем

  • 0
  • 0

Қозыбақтың қызы едім, атым Ұмсын,
Серттен тайған жігітті Құдай ұрсын!
Ақбоз үйдің ішінде мен отырсам,
Мені іздеген жігіттер үйге кірсін.

Толық

Қарап көріңіз