Өлең, жыр, ақындар

Анашым

Өмірдің мынау байқасам ақ пен қарасын,
Зерделей түссем шынайы бақыт, бағасын.
Тең келмейді ешбір әлемнің түрлі ғажабы,
Мейірімге толы жүзіңе жарқын анашым.

Жарық күн сыйлап, мәпелеп мені өсірдің,
Тәрбие бердің, қатеміз болса кешірдің.
Көңіл сарайым есігін ашып айқара,
Өзіңе ғана жан жүрегіммен көсілдім.

Жан қалауымды айтқызбай ұққан көзімнен,
Әрдайым қуат, күш-жігер бердің сөзіңмен.
Өмірде мынау, талқыға түссем бақ сынап,
Шын жанашыр жоқ анашым басқа өзіңнен.

Бағыттаушымсың, арқамды сүйер тірегім,
Перзент деп соққан, мейірімге толы жүрегің.
Еркелетесің әр уақыт құдды балаша,
Амандығыңды Алладан тілеп жүремін.

Анашым асыл, жанұямыздың шырағы,
Ақыл-кеңесің кеудемнің мәңгі ұраны.
Көктеммен бірге бүр жарған нәзік гүлдейін,
Бала-жыр боп ақты, бала сезімнің бұлағы.

Арманым асқақ, жанымда жайнап жүрсеңіз,
Биіктен әркез таласып көкпен күлсеңіз.
Нұрлы бейнеңнен қуат ап шабыт шыңдалып,
Асау толқынмен толқиды мендік жыр-теңіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз