Жесір дағуалары хақында
- 1
- 0
Дау-жанжал көп қазақтың жұрттарында,
Себеп бар фітнәнің шыққанында.
Әуелден әдеттеніп келе жатқан.
Рәсім болған мынау бір ғұрыфларында.
Мұң
Ғазиз басым құтыла алмай жаладан,Жаудың қолы босамай тұр жағадан.
Жүректі жаншып, жанға түскен ауыр тас,
Ашу тасып, тамырды қуып тараған.
«Қара құлақ - қасқырдың шамы» дегендей,
«Мынау солай» - дегенге оғын қадаған.
Лаж бар ма болған соң заман осылай,
Шақ болып тұр сұңқарды құзғын талаған.
Жүйрік қиял дүниені айналып,
Дамыл таппай дәртке дәрмен қараған.
Мұңын шағып қалды «азамат» үміткер,
Түсінер деп көңілінде сәуле бар адам.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Абу Фирастан
- 1
- 2
Тағдырдан сұра, қаскүнем,
Бар ма екен менің сасқаным?!
Алысуға бата алмай,
Жалтақтап, сірә, қашқаным?!
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Ьаха
Күшті екен -
Ьаха
Күшті өлең -
Махаббат
Маған ұнады -
Мадина
Рахмет
Ментай
Кушты