Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • Bain
  • 29.04.2015
  • 1
  • 0
  • 10863
Ғазиз басым құтыла алмай жаладан,
Жаудың қолы босамай тұр жағадан.
Жүректі жаншып, жанға түскен ауыр тас,
Ашу тасып, тамырды қуып тараған.
«Қара құлақ - қасқырдың шамы» дегендей,
«Мынау солай» - дегенге оғын қадаған.
Лаж бар ма болған соң заман осылай,
Шақ болып тұр сұңқарды құзғын талаған.
Жүйрік қиял дүниені айналып,
Дамыл таппай дәртке дәрмен қараған.
Мұңын шағып қалды «азамат» үміткер,
Түсінер деп көңілінде сәуле бар адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таршылық халіміз хақында аз мүнәжат

  • 1
  • 0

Жас орнына көзімізден қан кетіп,
Қолымыздан ата мирас заң кетіп.
Хүкім шариғаттың емес қолда,
Ғаділдікпен халық билеген хан кетіп.

Толық

Қамар сұлуға

  • 1
  • 1

Неғылам айтқан сөзім ем болмаса,
Сұнқар мен сүқсыр үйрек тең болмаса.
Сен үшін мұнша қапа болмас та едім,
Алды-артың бәрі қысқа кем болмаса.

Толық

Балдызға (Бірінші хат)

  • 0
  • 0

Сәлем жаздым балдызға
Осы ауылда кез келіп,
Қазақшылық ғұрпында
Бар ғой деп қақым жезделік.

Толық

Қарап көріңіз