Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • Bain
  • 29.04.2015
  • 1
  • 1
  • 12849
Ғазиз басым құтыла алмай жаладан,
Жаудың қолы босамай тұр жағадан.
Жүректі жаншып, жанға түскен ауыр тас,
Ашу тасып, тамырды қуып тараған.
«Қара құлақ - қасқырдың шамы» дегендей,
«Мынау солай» - дегенге оғын қадаған.
Лаж бар ма болған соң заман осылай,
Шақ болып тұр сұңқарды құзғын талаған.
Жүйрік қиял дүниені айналып,
Дамыл таппай дәртке дәрмен қараған.
Мұңын шағып қалды «азамат» үміткер,
Түсінер деп көңілінде сәуле бар адам.



Пікірлер (1)

Ментай

Кушты

Пікір қалдырыңыз

Жоғалған қыз

  • 1
  • 1

Тұманды қоңыр бір күнде
Жоғалып шықты сұлу қыз.
Қараңғьг түн және өтіп,
Таң атып болды һәм күндіз.

Толық

Мүдәррис әфәндіге жазған бір мәктубім

  • 1
  • 0

З... әфәндия жолдадым хат,
Көре алмай дидарыңыз біз бұл сағат.
Мақсудым жатырқамай жанасуда,
Жан құмар жақсыларға біздің ғадәт.

Толық

Қара құс һәм адам

  • 0
  • 1

Жалғанға патша баланған,
Данышпан ізгі саналған,
Аллашыл әділ адамнан,
Қайдан шықты бұл мінез?!

Толық

Қарап көріңіз