Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • Bain
  • 29.04.2015
  • 1
  • 1
  • 12592
Ғазиз басым құтыла алмай жаладан,
Жаудың қолы босамай тұр жағадан.
Жүректі жаншып, жанға түскен ауыр тас,
Ашу тасып, тамырды қуып тараған.
«Қара құлақ - қасқырдың шамы» дегендей,
«Мынау солай» - дегенге оғын қадаған.
Лаж бар ма болған соң заман осылай,
Шақ болып тұр сұңқарды құзғын талаған.
Жүйрік қиял дүниені айналып,
Дамыл таппай дәртке дәрмен қараған.
Мұңын шағып қалды «азамат» үміткер,
Түсінер деп көңілінде сәуле бар адам.



Пікірлер (1)

Ментай

Кушты

Пікір қалдырыңыз

Газет-журнал

  • 1
  • 2

Білесіз дүние жүзі толған халық,
Олардың арасында бар көп парық.
Алты айлық алыс сапар аралары,
Тұрады бір-бірінен хабар алып.

Толық

Таза бұлақ

  • 1
  • 2

Бар екен таудан аққан таза бұлақ,
Түк ел жоқ маңайында қылған тұрақ.
Жағалай біткен ағаш жапырақты,
Жайқалып күн мен желден тұрған қорғап.

Толық

Мұң

  • 1
  • 0

Сенімсіз басым, пайдасыз жасым арманда
Жетермісің тілегіңе жалғанда?
Қан тамшылап тұрса да көзден жас ағып,
«Сенікі жөн», - деп кұлаққа ілген жан бар ма?

Толық

Қарап көріңіз