Өлең, жыр, ақындар

Ақ қармын мен деген…

  • 01.12.2019
  • 0
  • 0
  • 4158
Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ақ пен қара өмірдің қос жолағын
Аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Қарға айналып қара жерге қонамын.

Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ренжітпеңдер ертегі елі қонағын.
Рас, талай жүректерді тонадым…
Ызғарымнан кейде өзім де тоңамын.

Елестеткен сіріңкенің қорабын
Тар кеңседе тереземнен қарадым.
Тыңдайсың ба, айтып берем қар әнін,
Қалауымды тапсаң мен де жанамын.

Менен таза бола алады ар ғана,
Қардан асып туар, бәлкім, қар ғана.
Жанарыңды көлегейлеп қорғама
Кірпігіңде кідірте гөр сәл ғана.

Қолшатырлар шықты, міне, шеруге,
Шықты, бәлкім, қыс келгенін көруге.
Рұқсат берші ерніңе кеп еруге,
Рұқсат берші шыққа айналып өлуге,
Ақ қармын мен деген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсінеді...

  • 0
  • 0

Түсінеді... Қайда барар?.. Ол да адам...
Бұндай сезім бұрын менде болмаған...
Көздеріңнен сүйіп алғым келеді
Көктем болып елестейді ол маған!

Толық

Қалып қойсын...

  • 0
  • 0

Қалып қойсын елеусіз қуыста мұң,
Жарықтық Күн! Жалғызым!
Туысқаным!
Қанатыңның суырып күміс талын,

Толық

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды

  • 0
  • 0

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды,
Әнтек сізге бұрылдым мен таңырқап...
Көктем! Сен де жоғалттың ба басыңды?
Неге жүрсің мөлдір шықта жабырқап?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар