Өлең, жыр, ақындар

Ақ қармын мен деген…

  • 01.12.2019
  • 0
  • 0
  • 4074
Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ақ пен қара өмірдің қос жолағын
Аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Қарға айналып қара жерге қонамын.

Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ренжітпеңдер ертегі елі қонағын.
Рас, талай жүректерді тонадым…
Ызғарымнан кейде өзім де тоңамын.

Елестеткен сіріңкенің қорабын
Тар кеңседе тереземнен қарадым.
Тыңдайсың ба, айтып берем қар әнін,
Қалауымды тапсаң мен де жанамын.

Менен таза бола алады ар ғана,
Қардан асып туар, бәлкім, қар ғана.
Жанарыңды көлегейлеп қорғама
Кірпігіңде кідірте гөр сәл ғана.

Қолшатырлар шықты, міне, шеруге,
Шықты, бәлкім, қыс келгенін көруге.
Рұқсат берші ерніңе кеп еруге,
Рұқсат берші шыққа айналып өлуге,
Ақ қармын мен деген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Тағы қас қарайды

  • 0
  • 0

Тағы қас қарайды... Хош бол, Күн!
Қанатын жаюда қара түн.
Біреумен келеді дос болғым,
Түнгі үште шақырып алатын.

Толық

Адасқымыз келгені қалай болды?

  • 0
  • 0

Аяз, әлде, өмір ме? Қауып алды...
Ашық тұрған әлемді жауып алдым.
Құлпы салдым жүрекке тарс бекітіп?
Сонда мені сен қалай тауып алдың?

Толық

Қарап көріңіз