Өлең, жыр, ақындар

Ақ қармын мен деген…

  • 01.12.2019
  • 0
  • 0
  • 4021
Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ақ пен қара өмірдің қос жолағын
Аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Қарға айналып қара жерге қонамын.

Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ренжітпеңдер ертегі елі қонағын.
Рас, талай жүректерді тонадым…
Ызғарымнан кейде өзім де тоңамын.

Елестеткен сіріңкенің қорабын
Тар кеңседе тереземнен қарадым.
Тыңдайсың ба, айтып берем қар әнін,
Қалауымды тапсаң мен де жанамын.

Менен таза бола алады ар ғана,
Қардан асып туар, бәлкім, қар ғана.
Жанарыңды көлегейлеп қорғама
Кірпігіңде кідірте гөр сәл ғана.

Қолшатырлар шықты, міне, шеруге,
Шықты, бәлкім, қыс келгенін көруге.
Рұқсат берші ерніңе кеп еруге,
Рұқсат берші шыққа айналып өлуге,
Ақ қармын мен деген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүю де бір, өлу де бір, о, тоба

  • 0
  • 0

Аждаhадай мен жұтып жатырсын!
Өлтір мейлі, жалқы және жақынсың.
Қасіретіңе ала кетші тастамай,
Нәубетіңе іздеп барам, шақыр шын.

Толық

Мың жылдан соң өлең жылар солқылдап...

  • 0
  • 0

Бір жерлерде, бір сөнбейтін бардай Күн
Елегзимін... Кім бар мені алдайтын?
Сен қайтер ең халге жетсем бір күні
Сенсіз мүлде өмір сүре алмайтын?

Толық

Бұл не мөлт-мөлт еткен көзде?

  • 0
  • 0

Бәлкім, мен де кешігемін,
Сен бірақ та кешіре біл...
Ойып алып әз көктемді
Тағып кеткен төсіме кім?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар