Өлең, жыр, ақындар

Ақ қармын мен деген…

  • 01.12.2019
  • 0
  • 0
  • 3929
Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ақ пен қара өмірдің қос жолағын
Аппақ түске боямақшы боламын.
Ішімдегі сыймаған соң зор ағын
Қарға айналып қара жерге қонамын.

Танысалық, мен аппақ қар боламын.
Ренжітпеңдер ертегі елі қонағын.
Рас, талай жүректерді тонадым…
Ызғарымнан кейде өзім де тоңамын.

Елестеткен сіріңкенің қорабын
Тар кеңседе тереземнен қарадым.
Тыңдайсың ба, айтып берем қар әнін,
Қалауымды тапсаң мен де жанамын.

Менен таза бола алады ар ғана,
Қардан асып туар, бәлкім, қар ғана.
Жанарыңды көлегейлеп қорғама
Кірпігіңде кідірте гөр сәл ғана.

Қолшатырлар шықты, міне, шеруге,
Шықты, бәлкім, қыс келгенін көруге.
Рұқсат берші ерніңе кеп еруге,
Рұқсат берші шыққа айналып өлуге,
Ақ қармын мен деген…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен жабықсам, сені ғана күтемін

  • 0
  • 0

Тозаңда да ішкі қуат болады,
Тамшының да салмағы ауыр білгенге...
Көлеңке де күш көрсетер ол да әлі,
Жаның мұздап қоя берер бір демде.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Көп болса, бір бұлт жылар маған ғашық,
Көп болса, өлең туар ширатылып.
Мен саған қол созбаймын амандасып,
Жер қылып жігерімді қират ... ... үгіп...

Толық

Жеңіс пе бұл?

  • 0
  • 0

Жеңіс пе бұл? Жоқ әлде жеңіліс пе?
Сен сүйдіре алмайсың мені күштеп...
Шұғынықтай құлпырып шыға келсем,
Шықпай қалар құмығып демің іштен.

Толық

Қарап көріңіз