Абайға арнау /175жылдығына орай/
Дүниенің көзін аштың өлеңменен,
Өзің жайлы жыр толғаумен келемін мен.
Әуен толы жүректерді тербеткен,
Қымбатты да, қасиетті, кемел ең.
Жоғын жоқтап халқыңның, барын мақтап,
Жауды өнеге өлеңмен жапалақтап.
Тарихқа сонау жылғы үңілсек те,
Тұрады Абай бүгінге шапалақтап.
Өмірдің болса дағы қақпайлары,
Жұртыңның жатыр әлі атпай таңы.
Астарын жырларыңның ұқпаса да,
Әр адам сөздеріңді жатқа айтады.
Абай-бабам, табынар, жыр-тірегім,
Поэзияңмен жүректерді түртіп едің.
Жарып өтіп надандық қара бұлтын,
Көк аспанда бақыт боп күркіредің.
Ақбала
Жарайсың