Өлең, жыр, ақындар

Жырға наз

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1763
Ұзақ таңға ілінбейді көзім бір,
Жалған емес, шын ақиқат сөзім бұл.
Бала күннен сырлас болған, өлең-дос,
Енді ұятқа қалдырсаң да, өзің біл.
Еліктіріп шөп сыбдыры, құс әні,
Қиялымның қаршығасы ұшады.
Жанарымды паң көркімен тұсап aп,
Аймалайды табиғаттың құшағы.
Жұдырықтай жүрегімді нұр аптап,
Сайрап жатыр арман жолы бір аппақ.
Өзіңе тән махаббатпен, жалынмен,
Қалшы мәңгі көкірегімде тұрақтап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі ұлым

  • 0
  • 0

Екі ұлым - екі құрыш қанатым,
Қос шырағым маңдайымда жанатын.
Жазатайым құлап түссем солар ғой,
Мен жетпеген жерлерге ұшып баратын.

Толық

Осындай...

  • 0
  • 0

Көзді қазір қуантпайды далалық,
Жүрседағы баяғыша саналып.
Жердің түгін жылан жалап кеткендей,
Сол себептен қысы-жазы мал арық.

Толық

Сенің үйіңде

  • 0
  • 0

«Жатпас та ешкім мұны теріс көріп,
Үйдегі үлкендермен көріс келіп».
Дегенде сүйіктім сен, шалқыдым ғой,
Алдымнан армандай бір өріс кеңіп.

Толық

Қарап көріңіз