Өлең, жыр, ақындар

Адамда...

  • 26.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2957
Атар-ау алдан жарық таңымыз,
Үйқылы-ояу жатқапдаймыз әлі біз.
Көпті көрген қариялар не дейді,
Қалай болып бара жатыр халіміз?
Кеуде тосқан боран менен дауылға,
Атанжілік достар бар-ды ауылда.
Күрмеуіне келмей жүр ме қысқа жіп,
Түк естілмей кетті олар жайында.
Көңіліме қайтіп медеу табамын,
Сүргылт тартып бара жатыр алабым.
Қайда кеткен, қайда кеткен құнары,
Түгін тapтca, майы шыққан даланың?
Тоқтамайды тіршіліктің арбасы,
Бүгінгі күн, кешегінің жалғасы.
Ағайынның салы суға кетіп тұр,
Азайған соң талшық етер мал басы.
Шаңыраққа шапағатты бақ қонып,
Қонақтары отыратын қақ толып.
Бір-бірінің есіктерін ашпайды,
Туысқандар бара жатыр жат болып.
Сын тағумен мына қилы заманға,
Жас келген соң, кінәмшіл боп барам ба?
Жақсы-жаман көктен түсе қалған жоқ,
Бәрі-бәрі мына бізде - адамда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тебірену

  • 0
  • 0

Өмір қызық үміті, арманымен,
Жетелеуден тынбайды алға кілең.
Жігіттіктің семсерін жарға сүйеп,
Қырқылжың жас қырық кеп қалған білем.

Толық

Жетелейді ілгері

  • 0
  • 0

Дегендей боп қатарыңнан қалыспа,
Жолдар мені шақырады алысқа.
Беймәлім күш алып шығып үйімнен,
Қосады әкеп, ұлы дүбір жарысқа.

Толық

Әлі алдан...

  • 0
  • 0

Әлі алдан үміт етіп келем мен,
Ассамдағы талай қырқа, белеңнен.
Сыйластар да сырт айналар бір кезде,
Айырмасын деп тілеймін өлеңнен.

Толық

Қарап көріңіз