Өлең, жыр, ақындар

Жанарым-ай, бәріне кінәлісің

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 219
Жанарым-ай, бәріне кінәлісің,
Қимастықтан тұр енді жылап ішім.
Мен кінәлі емеспін, мен кінәлі,
Мына еліктің күнәсіз лағы үшін.
Бөленді ол бөлекше шуағыңа,
Шуақтаған жанды адам қуады ма?
Саған екі кездесер тіршілікте,
Екінші рет мұндай жан туады ма?
Тұрмыз енді мәңгілік қоштасқалы,
Бізді қайтып ғұмырдың қоспас дәмі.
Қылы едің қолдағы қобызымның,
Сен үзіліп, мен тұрмын от басқалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние, аштым тылсым есігіңді

  • 0
  • 0

Дүние, аштым тылсым есігіңді,
Тербей бер, тоқтатпағын бесігіңді.
Қойныңда құндақтаулы нәрестеңмін,
Құптаған кесімінді, шешімінді.

Толық

Шабыт – шаңырақ

  • 0
  • 0

Шабыт – шаңырақ, сөз – уық, ойың – жайған кереге,
Осы үшеуі жымдасып айналар бүтін денеге.
Қисынсыз шумақ қыстырып, жұлқа тартса желбауды,
Ұятқа өлең қалдырып, шаңырақ түсер төбеңе.

Толық

Дүниенің жыртығы бір жамалар

  • 0
  • 0

Дүниенің жыртығы бір жамалар,
Тек мен емес, солай деген даналар.
«Бақытсызбын» деп айтпағын, бауырым,
Бақ құсы да сені бір күн сағалар.

Толық

Қарап көріңіз