Өлең, жыр, ақындар

Ой


Мызғымас тыныштық басты әлемді
Сыршыл түн жұлдыздардан дастан өрді.
Жұбаныш іздеуде ақын қыз, айлы түнде,
Келші бермен, өзімшілдікті таста енді.

Сөздерің болған еді жүрекке тым жақын,
Өркөкіректік танытуға жоқ еді менің хақым.
Білемісің, дұрыс болмаған шығар бәлкім,
Алайда, жанарыңнан байқамадым жалын.

Мына айлы түн, білсең егер ғажап түн,
Таза ауа, салқын жел, ұзақ тым.
Жымыңдаған жұлдыздарға қарасам,
Ойыма ораласың сен, қымбаттым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар