Таумен сүйрет

Ол да сірә, жүректегі арман да,
Сол бір жылы Алматыға барғанда,
Әкем менің көздеріме тік қарап,
"Биік бол",-деп айтып еді,-таудан да

Содан міне жылдар өтіп арадан,
Келгенімде биік таулы қаладан,
-Кел суретке түсейік,-деп айтты әкем,
Менің асқақ болуымды қалаған

Әке сөзін қалғандай ақ жаратып,
Шаштарымды сәл түзетіп таратып,
Түстік сонда әке бала сүйретке,
Камераны өзімізге қаратып

Содан біраз отырдық та жайланып,
Сүйреттерге көзімізді байладық,
Әкем көріп мәз болып тұр фотоны
Ал мен болсам қарап тұрмын ойланып

Қарап тұрмын, ойларымды жиып көп,
Сол сүйретке түскен асқар биік көк,
Сол асқардың жанында бір ұл тұрды,
Әкесінің бойынан да биік боп

Шығарып ап ойнататын басына,
Асқар таудың ақ түсіпті шашына,
Сол ойнатқан өрімдей ақ балапан,
Сораңдай боп кепті бүгін қасына

Деген оймен жүрегімді кернеген,
Тұрғанымда әкем басып пернеден,
Кеше ғана өрімдей ең,- деді ол
-Биік болып кетіпсің ғой сен менен

Сонда тағы қарадым да сүйретке,
Дедім, -әке жүрегімді күйретпе,
Мәңгілікке аласамын мен сенен,
Биік болып түссемдағы сүйретте

Тәңір жазса талай шыңды көрем де,
Бірақ сенен қала берем төменде,
Егер даңқтың биігіне өрлесем
Әке сені ұстап шығам төбемде

Ей, Алатау зеңгір көкке бойлаған,
Сенің даңқың, мен үшін бір жайдақ ән
Эверест те биік емес балаға
Әкесінің мойынында ойнаған.

---