Көктемгі бақыт

Өкпелеп əлі жүрек жүр ме өткенге?
Қуанар ем көктем жанды нұрлы еткенде.
Күңірентіп кетіп еді қоңыз күзім,
Күлімдетпей өте ме бұл көктем де?

Өлеңдете беремін неге өкпені?
Көктем қатты өкпелеткен, демек, мені.
Бақытты болу үшін көктемді емес,
Жадыраған жазды күту керек пе еді?

Көңілсіздеу боп кетті көп өлеңім,
Көктемім оралмайды неге менің?
Күзде кеткен бақытты осы көктем,
Құстармен бірге оралар деген едім.

Көктемге жеткізбей жүр уақыт шынар,
Неліктен жанымда жоқ жақұт сыңар?
Көптен бері жоғалған көктемдегі,
Бақытты күту де бір бақыт шығар.

Тым ауыр жүк болса да көтергенім,
Көктеміне көңілім жетер дедім.
Күз бен қыстың қақарын көрмегенде,
Көктемнің мəнін білмей өтер ме едім?

Қиялымда əрі сұлу, əрі əдемі,
Көктемнің керемет бір бар əлемі.
Көктем мені бақытты қылмай-ақ қой,
Тек бақытсыз етпесең жарар еді...

---