Ана

Ана

Осы өмірге әкеліп балапаның,
Бесік қылдың аялы алақаның.
Әр балаңды өзіңнің жалғызың деп,
Алаңдаумен ататын ала таңың.

Мейірін жүрегіңнің аямадың,
«Менің жалғыз құлыным» деп аяладың.
Басымды иіп тұрып алғыс айтам,
Өмірлік қамқор менің сая бағым.

Балаң қанша сүрініп құласа да,
Сағы сынып, талай рет жыласа да,
Демеу болып аяққа тұрғызатын,
Анашым, сенен артық бар ма дана?

Арналар саған менің бар ізгі әнім,
Мейірім төккен менің, парыздарым!
Меккеге жүз арқалап апарсам да,
Өтелмес алдыңдағы қарыздарым.

Алла өзі нұр себелеп қадамыңа,
Жұмақтың кілтін салды табаныңа.
Мен сізді қалай ғана төмендетем?
Қастерлеп жатқанында дала мына.

---