Өлең, жыр, ақындар

Айлы түндегі ой

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1314
Мұнартады, ай, әлде неге жабыққан,
Мейір жетпей Жер-ана да тарыққан.
Толтыра алмай кенеріне Каспийді
Еділ, Жайық - екі жақта қамыққан.
Тарыққанмен Жер-Анасын тастамай
Гүлдеп тұр ғой адыраспан, қасқам-ай.
Изен, жусан тас бауырдан нәр алса,
Не іздейсің, орнында ғой аспан, ай.
Өсіріп ең ұлдарыңды жасқамай,
Содан, солар бас имеген басқаға-ай.
Абылдар мен Қашағанды тудырған
Айтшы кәне, атын жердің басқа, қай…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, адамдар, Абыл ата ұрпағы!

  • 0
  • 0

Адам ата алғаш қадам басқалы,
Меншігінде Күні де, Жер, Аспаны.
Содан бері ізгілік пен жауыздық,
Өз таңбасын тарих қып тастады.

Толық

Елуге келген Әбішке

  • 0
  • 0

Адайдың бетке ұстаған аймаңдайы,
Жоқтаудан ел мүддесiн таймайды әнi.
Сарайы – бейне қоржын, жинай берген
Сырларын ата-баба қай-қайдағы.

Толық

Арам емес мен үшін, арақ дұшпан

  • 0
  • 0

Сән бітіріп көктемге, дала, гүлді,
Жан бітіріп ақын жан жаза білді.
Бірақ әттең, сол ақын, арақты да,
Жырға қосты мадақтап әзәзілді.

Толық

Қарап көріңіз