Өлең, жыр, ақындар

Ыстық-Ата өзені

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 844
Басып-жаншып бір-бірін аласұрып,
Ақ толқындар асыққан жан ұшырып.
Көрінгенмен сұрапыл, соқыр күш боп,
Дейді, байке, бұнда да бар тіршілік.
Тіршілігі – алтындай балығы бар,
Суын ішсең денеңе дарыған нәр.
Мәңгіліктің белгісі бұл өзенде,
Толқын соғып әндеткен қойтасы әр.
Даусын тыңда, қарағым, бұл өзеннің,
Тауына шық, қабылда күннің көзін.
Алтын тамыр қазып же, қымызын іш,
Сонда толар бойыңа жастық сезім.
Араладым армансыз шыңын, құзын,
Таттым талай қырғыздың дәмін, тұзын.
Қайттым елге, сезіммен көкіректе
Қоштасқандай қия алмай туған жерін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдарға назам бар

  • 0
  • 0

Қабағандай арсылдаған адамдар,
Қыл-қыбырға қақалмаған қабандар,
Жоны қалың, жаны бітеу надандар,
Ар сатуға арланбаған жамандар,

Толық

Мен жалғызбын

  • 0
  • 0

Мен жалғызбын... Солай ма екен барша жан,
Жолдас-жора, дос-жарандар тарқаған.
Отыр ма екен бір-бір інге тығылып,
Жабырқай ма ойдан, тойдан шаршаған.

Толық

Адамның бәрі адам, бәрі адам

  • 0
  • 0

Адамның бәрі адам, бәрі адам:
Жасы да, ақылдысы, кәрі, надан.
Батыр да – аямайтын қасық қанын,
Қорқақ та – қастер тұтар пасық жанын.

Толық

Қарап көріңіз