Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1274
Түсімде көрдім анамды –
Ұсынған шұбат, нән зерең.
Тозса да нұрлы жанары
Көзінен ұқтым – мән терең.
Ұстадым қолым қалтырай,
Шұбат тұр, дәрі, көпіршіп.
Ұрттадым ауыз толтыра,
Екен бір, ылғи, епіршік.
Сәбилік сәтті бір мезет
Сезіндім, міне, шал басым.
Қырық жыл бұрын бір кезек
Жазалы болып қалғасын.
Көргенсіз дейтін, баланың,
Сапырмай шұбат ішкенін.
Тәртібі солай даланың,
Көтермес сәлді, кешкен мың.
Жасқана жайлап қарадым
Күнәлі көзбен анама.
Ілгері аттап бір адым
Сөйлейді маған жан ана. –
Іше ғой, жаным, қанып бір,
Жүрсің ғой алыс қияда.
Болса да сирек қонып тұр
Ұшырған, мына, ұяңа.
Қуаныш кернеп барады,
Құшаққа кеттім көміліп.
Жұпары мұрын жарады
Есімде қалған өмірлік.
…Оянып кеткен кезімді,
Ашып ем жайлап көзімді…
…Сезсемде дәмін епіршік,
Шұбат жоқ тұрған көпіршіп…
…Аяп та кеттім өзімді,
Қайтадан жұмдым көзімді.
Жаныммен сездім исіңді,
Шал балаң балқып, исінді. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр ашу

  • 0
  • 0

Алпыстан жасым асқан шақ,
Таныдым мынау Жалғанды.
Заманнан бұға жасқансақ,
Алдық па тәуір талғамды.

Толық

Өзім туралы

  • 0
  • 0

Уызымен анамның ауыздандым,
Бес жасыма жеткенше телі емгенмін.
Ағанікі түбегім, шүмегім де,
Әкем соққан бесікке бөленгенмін.

Толық

Өңеш

  • 0
  • 0

Тойып тамақ іше алмаймын
Өңешімнен жаралы ем.
Содан болар, сеземін мен
Тірлік құнын шамамен.

Толық

Қарап көріңіз