Өлең, жыр, ақындар

Қайырым, пейіл тапшы боп

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 904
Туғанда басқа зобалаң,
Кешегі достар таптырмай –
Ойлаймын олар обалын,
Азамат атын жатты ұрлай.
Жат болып анық кетіспей,
Сезім жоқ және ізгілік.
Жанашыр сөзі жетіспей,
Ұяттан қалдым мен күліп.
Достарым менің қайдасың,
Пейілге ғана мұқтажбын.
Қайырым шіркін қайдасың,
Сезімге ғана мұқтажбын.
Қысылшаң кезде, деседі,
Заманда болған кешегі –
Шұбырында ақтабан,
Пейілін халық сақтаған.
Кешегі қайда адамдар
Орынды сөзге тоқтаған?
Жесірдің жоғын жоқтаған?
Қайырым қыл деп қақсаған!
Қайырым, пейіл қасиет
Етіп жүр кәзір тапшылық.
Көбейіп кетті нас ниет
Күзетке тұрың сақшылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жағымпазға

  • 0
  • 0

Көресің-ау өзіңді ақылдырақ,
Қамқорсисың, әрдайым, жақынсырап.
Сипамашы арқамнан, жек көремін,
Жүрген жоқпын мен сенен ақыл сұрап.

Толық

Ұйқыңды қишы бір түндік

  • 0
  • 0

Ұйқыңды қишы бір түндік,
Сырласып сандық ашайық.
Кешірші мені еркінсіп
Бақыттан кетсем масайып.

Толық

Бір құдірет күтемін

  • 0
  • 0

Қарайламай қимас шақ кете бардың,
Әдеті ғой, өкініш, есебі аздың.
Әпкеңдеймін, міне енді, қапы қалып,
Неше рет жаңылып, неше жаздым.

Толық

Қарап көріңіз