Өлең, жыр, ақындар

Қайырым, пейіл тапшы боп

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 937
Туғанда басқа зобалаң,
Кешегі достар таптырмай –
Ойлаймын олар обалын,
Азамат атын жатты ұрлай.
Жат болып анық кетіспей,
Сезім жоқ және ізгілік.
Жанашыр сөзі жетіспей,
Ұяттан қалдым мен күліп.
Достарым менің қайдасың,
Пейілге ғана мұқтажбын.
Қайырым шіркін қайдасың,
Сезімге ғана мұқтажбын.
Қысылшаң кезде, деседі,
Заманда болған кешегі –
Шұбырында ақтабан,
Пейілін халық сақтаған.
Кешегі қайда адамдар
Орынды сөзге тоқтаған?
Жесірдің жоғын жоқтаған?
Қайырым қыл деп қақсаған!
Қайырым, пейіл қасиет
Етіп жүр кәзір тапшылық.
Көбейіп кетті нас ниет
Күзетке тұрың сақшылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, адамдар, мен жүрмін ортаңызда

  • 0
  • 0

Ей, адамдар, мен жүрмін ортаңызда,
Қыста тоңбай, шөлдемей cap тамызда.
Тағдыр, заман, бәрі де сүріндірмек,
Бар ауырды артады арқамызға.

Толық

Ана тілім

  • 0
  • 1

Атыңнан айналайын, Ана тілім,
Себеп боп, сенің, өзің жаратылдым.
Әлемде небір ғажап сұлулық бар,
Ішінде барлығының дара тұрдың.

Толық

Желкенді қайық

  • 0
  • 0

Кішкентай ғана шарана,
Жүректей ерні бүлкілдеп.
Табиғат салған жара ма,
"Жан құйған еңбек" үлпілдек.

Толық

Қарап көріңіз