Өлең, жыр, ақындар

Жағымпазға

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 789
Көресің-ау өзіңді ақылдырақ,
Қамқорсисың, әрдайым, жақынсырап.
Сипамашы арқамнан, жек көремін,
Жүрген жоқпын мен сенен ақыл сұрап.
Қу күлкіңнің мән-жөнін сезіп тұрмын,
(Жақсыменен, құдайым, кезіктіргін).
Жолыққанда көшеде кеп тұрады
Алды-артыма қарамай безіп бергім.
Түзетпеші жағамды текке менің,
Сипамашы арқамнан жек көремін.
Тітіркеніп тұрамын, қолым қышып,
Тек өзімді ақылмен шектегенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.

Толық

Қыдыр-Ата

  • 0
  • 0

Шығыс жаққа жанарын алыс тігіп,
Сан сұраққа ойынды жалғастырып.
Келіп қапты, ағайын, қабыл алың,
Ортаңызға бір атаң, барым мініп!

Толық

Ізетшілік

  • 0
  • 0

Ең асыл не? – Ол деген iзетшiлiк!
Бар жаһанға жүретiн тiлек тiлеп –
Ол асыл жан! Табиғат берген оған
Жақсылыққа жаралған жүрек – тiлек.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар