Өлең, жыр, ақындар

Жағымпазға

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1081
Көресің-ау өзіңді ақылдырақ,
Қамқорсисың, әрдайым, жақынсырап.
Сипамашы арқамнан, жек көремін,
Жүрген жоқпын мен сенен ақыл сұрап.
Қу күлкіңнің мән-жөнін сезіп тұрмын,
(Жақсыменен, құдайым, кезіктіргін).
Жолыққанда көшеде кеп тұрады
Алды-артыма қарамай безіп бергім.
Түзетпеші жағамды текке менің,
Сипамашы арқамнан жек көремін.
Тітіркеніп тұрамын, қолым қышып,
Тек өзімді ақылмен шектегенім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан азығым — атамның мұралары

  • 0
  • 0

Асқақ сөйлеп, тыңда деп теңіз ұлын,
Дейтін ылғи "мен Арал егізімін!".
Еркесімін елімнің, еркін қазақ,
Мен Аралдың, — дейтін ол, — лебізімін!

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

– Өлең сенің анаң болса қайтер ең?
– Өмір бойы ардақтаумен өтер ем!
– Өлең сенің жарың болса қайтер ең?
– Өмір бойы арын қорғап өтер ем!

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Ұйқысыз таңды атырсаң
Жан досыңмен сыр аша.
Тыныштық бермей отырса
Қос сұлу қалған оңаша.

Толық

Қарап көріңіз