Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Сенек

Сайын Назарбекұлы

Сенек

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 926
Оңып кеткен түсіндей ме кенептің –
Сұрғылт тартқан боз даласы Сенектің.
Шөл далада бой түзеген теректер,
Тұрарлықтай мақтануға мен ектім.
Тауын қара… көңіл күй ғып шертем мен,
Ой жүгіртші, көз суаршы ертеңмен.
Тас найзалар – әлде көкке тіреу ме,
Тас орман ба – Персопольде өртенген?
Құмын қара – дәл өзіндей үшбұрыш,
Пирамидаларындай боп Мысырдың.
Жылы құмға жамбасымды қыздыра,
Сезімімді қияға мен ұшырдым.

Сайын Назарбекұлы сенек Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.

Толық

Қыдыр-Ата

  • 0
  • 0

Шығыс жаққа жанарын алыс тігіп,
Сан сұраққа ойынды жалғастырып.
Келіп қапты, ағайын, қабыл алың,
Ортаңызға бір атаң, барым мініп!

Толық

Қақпақтай тасты қақ жарып

  • 0
  • 0

Сәндене басып, паңданып,
Жүр едім босқа сандалып.
Тізерлеп міне отырмын
Ғажапқа мынау таң қалып?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер