Өлең, жыр, ақындар

Сенек

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 867
Оңып кеткен түсіндей ме кенептің –
Сұрғылт тартқан боз даласы Сенектің.
Шөл далада бой түзеген теректер,
Тұрарлықтай мақтануға мен ектім.
Тауын қара… көңіл күй ғып шертем мен,
Ой жүгіртші, көз суаршы ертеңмен.
Тас найзалар – әлде көкке тіреу ме,
Тас орман ба – Персопольде өртенген?
Құмын қара – дәл өзіндей үшбұрыш,
Пирамидаларындай боп Мысырдың.
Жылы құмға жамбасымды қыздыра,
Сезімімді қияға мен ұшырдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбішке жұбату

  • 0
  • 0

Асыл азбас, алтынды тот баспайды,
Жақсы өлсе рухы асқақтайды.
Жасыта алмас дананы тірлік сыны,
Қыран күнге қараса қас қақпайды.

Толық

Көбірек пен азырақ

  • 0
  • 0

Тыңдаңыздар жыр айтамыз азырақ,
Тыңдаған жан айтып жүрсiн жазып ап.
Ұнап қалса, қол соқса ғой көбiрек,
Кемшiлiктi жөндеймiз деп тезiрек.

Толық

Сұраңдаршы сүйінші

  • 0
  • 0

“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.

Толық

Қарап көріңіз