Өлең, жыр, ақындар

Сенек

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 722
Оңып кеткен түсіндей ме кенептің –
Сұрғылт тартқан боз даласы Сенектің.
Шөл далада бой түзеген теректер,
Тұрарлықтай мақтануға мен ектім.
Тауын қара… көңіл күй ғып шертем мен,
Ой жүгіртші, көз суаршы ертеңмен.
Тас найзалар – әлде көкке тіреу ме,
Тас орман ба – Персопольде өртенген?
Құмын қара – дәл өзіндей үшбұрыш,
Пирамидаларындай боп Мысырдың.
Жылы құмға жамбасымды қыздыра,
Сезімімді қияға мен ұшырдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қашаған ата өкпесі

  • 0
  • 0

Жуасытып ақ бұлттан атан мініп
Келіп қапты, көңілді, атам күліп.
Көзі түссе мүсінге, күтіп тұрмын,
Шығарар деп, тентек шал, қашан бүлік.

Толық

360 әулие

  • 0
  • 0

Тілі басқа, діні бөлек жұрт ұққан,
Бұ тірлікте жанға тірек бір тұтқам —
Үш жүз алпыс Маңғыстауда әулием,
Қанша ғасыр қанша ұрпақ "Пір" тұтқан.

Толық

Әлі өтеген жоқ едім қарызымды

  • 0
  • 0

Ұрандатсақ жас кезде – маздайықшы,
Көңiл қайтқан мiне ендi, жаз тайыпты.
Жалыны жоқ, жүректе шоғы қалған,
Көкiректе қоздайды саз байыпты

Толық

Қарап көріңіз