Өлең, жыр, ақындар

Қара мая

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 2239
Еркексіз қалған ел деген,
Кеткелі хабар келмеген.
Сонда да арман жетелеп
Қағазға қара сенбеген.
Мөлдіреп көзі боташым
Салатын сыңсып мұң-әнін.
Кезетін дала, жотасын,
Анасы теріп маң дәнін.
Жадаулау еді ол менен,
Бәрінде соғыс жүдеткен.
Таттық қой дәмін зұлматтың,
Сездік қой зарын жүрекпен.
Дауысы бота желкенде
Жеткенде жаны түсініп –
Өрістен қайтар емпеңдей,
Етіп бір үлкен кісілік.
Береке үйге енген кеп –
Сүт толған желін ісініп.
Бір кесе сүтке көнген ек,
Бұйырса кеште ішіліп.
Ботаға беріп бір емшек,
Үшеуін қалған біз емсек –
Анадай болған жарықтық,
Тұрдың ғой талай сен күйсеп.
Сүйетін қарпып баласын,
Мінезін ерте пісіріп.
Тентектен өшін алатын,
Бетіне бірден түкіріп.
Бақырсын мейлі түкірсін,
Қақпайға көнгіш мінезі.
Өзіме айтам – шүкірсің,
Ұқсайтын оған, сен өзі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрбандық

  • 0
  • 0

Ибраһим пайғамбардан басталған
Үлгі болып кейінгіге тасталған,
"Еркек тоқты құрбандық" деп мақалдап
Көріктіні, данышпанды, жасты алған.

Толық

Жаңа ғасыр

  • 0
  • 0

Ұйқышаң тұрасың-ау таңсәріде
Асығып соншалықты аңсадың не?
Бір Сенім тағы солып, жегі күрт
Кеміріп жатыр мүжіп жан-тәніңді.

Толық

Жастарға

  • 0
  • 0

Осы өмірден өз орныңды алдың ба?
Сәулеленіп арман тұр ма алдыңда?
Жүре беріп сілтеуімен біреудің
Әлде шығып өз жолыңнан қалдың ба?

Толық

Қарап көріңіз