Қара жұрт
- 0
- 0
Көң иiсiңдi, қара жұрт, сағындым ба,
Алдым қамшы сапталған тобылғыға.
Мұң шағар деп ескi жұрт кiм ойлаған,
Тiл бiтер деп Шектiбай, Шағыл құмға?!
Үлкен бапам Айдарбекке.
Отаны изен, жусан, ажырықтың –
Аулымда тіршіліктің сазын ұқтым.
Сол жердің киесіндей бір ақсақал
Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…
Ералхан Бибісара
Өте жақсы әсерлі керемет өлең екен