Өлең, жыр, ақындар

Елуге келген Әбішке

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1556
Адайдың бетке ұстаған аймаңдайы,
Жоқтаудан ел мүддесiн таймайды әнi.
Сарайы – бейне қоржын, жинай берген
Сырларын ата-баба қай-қайдағы.
Заманның Әйтекесi бал таңдайлы,
Шегедi елi үшiн сан-сан қайғы.
Ортаға қамшы тастап айтар ой бар,
Қас батыр достан, жаудан тайсалмайды.
Қысылса күрестiрер Таусоғары,
Сағынса жан жұбатар кәусар әнi.
Қазақтың Әбiш деген бар данасы,
Танысқан шайқап басын тамсанады.
Әзiлқой жеңгелерге қылығы бар,
Терiске бұл әзiлдi бұзық ұғар.
Анаға, iнi-аға, дос-жаранға,
Әзiлдiң әдемiлеп бiзiн сұғар.
Түнерер қатуланса қара таудай,
Ашылмас дауылдатпай, сiрә жаумай.
Бурадай жарап жүрген бұрқ-сарқ қайнар
Қатептi қара нардай қомын шайнар.
Елуде жорға болдың тағаланып,
Ақ үйде отыр басың бағаланып.
Жан досым, Алла саған ғұмыр берсiн,
Шығарың талай шыңға маған анық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Жанарлы көздің әсері

  • 0
  • 0

Жүрегімді жылы сезім орар кез,
Жарқылынан найзағайдың болар тез.
Тек сол үшін саған арнап нұр шашқан,
Керек жанар, жанға ҽсерлі марал-кәз.

Толық

Қақың бар ма елді, жер мекендеуге?

  • 0
  • 0

Еділ, Жайық – аталмай, қатар аққан,
Ие болмай атына қаңтар, ақпан.
Ойын ойлап, асына қол соза алмай –
Бұл кім өзі, қорғаншақ, жаутаң қаққан?

Толық

Қарап көріңіз