Өлең, жыр, ақындар

Асыл арман

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1048
Көп iздедiм, таптырмайды, ал бiрақ
Үмiт-отқа талай күйдiм албырап.
Жарты ғасыр жолым аздық еткендей,
Алыста тұр әлi-әлi ол жырақ.
Соқпақпенен, соқпақсыз да жүрдiм мен,
Қол бұлғадың, шаршағанда бердiң дем.
Саған, саған, асыл арман, жеткенше,
Аңсай берем, үмiт отын сөндiрмен.
Қалғанынша қайран жүрек-тоқтап дем,
Өле-өлгенше iзеймiн жоқтап мен.
Асыл арман, жол таппасам баратын,
Жетем саған өзiм салған соқпақпен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отпан тауы

  • 0
  • 0

Отпан тауы — "От Адамның" мекені
Әлімсақта болған екен деседі —
Ғұламалар табиғатпен тілдескен,
Дана шалдар, өтіп кеткен кешегі.

Толық

Жанарлы көздің әсері

  • 0
  • 0

Жүрегімді жылы сезім орар кез,
Жарқылынан найзағайдың болар тез.
Тек сол үшін саған арнап нұр шашқан,
Керек жанар, жанға ҽсерлі марал-кәз.

Толық

Ғұрып күші

  • 0
  • 0

Ғұрпымыз солай, өлгенді жоқтап жылайды,
Ағайын түгіл бейтаныс жасын бұлайды.
Ауырын зардың, шығынын малдың бөлісер,
Қайғылы жанын түсінген жандар былайғы.

Толық

Қарап көріңіз