Өлең, жыр, ақындар

Асыл арман

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1099
Көп iздедiм, таптырмайды, ал бiрақ
Үмiт-отқа талай күйдiм албырап.
Жарты ғасыр жолым аздық еткендей,
Алыста тұр әлi-әлi ол жырақ.
Соқпақпенен, соқпақсыз да жүрдiм мен,
Қол бұлғадың, шаршағанда бердiң дем.
Саған, саған, асыл арман, жеткенше,
Аңсай берем, үмiт отын сөндiрмен.
Қалғанынша қайран жүрек-тоқтап дем,
Өле-өлгенше iзеймiн жоқтап мен.
Асыл арман, жол таппасам баратын,
Жетем саған өзiм салған соқпақпен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сардарлар

  • 0
  • 0

Сана "қартым" әдетін қоя алмады
Маза бермей түрткілеп... "оян, кәні".
Қара жусан қаншама өртенсе де,
Қасиетін жусандық жоя алмады.

Толық

Тас тарих

  • 0
  • 0

Жермен бірге атам қазақ дөңгелеп,
Қанша түлеп, сонша күйреп сөнген ед.
Кеше тудық, ұлт емеспіз дейтіндер,
Тастан оқы, қалар санаң жөнге кеп.

Толық

Сағындыр мені, сағындыр

  • 0
  • 0

Кержағалданып —
Баланың ұзақ ұстаған шақпақ қантындай,
Ақтауларым-ай,
Тұрсыңдар ма әлі

Толық

Қарап көріңіз