Өлең, жыр, ақындар

Ақыл

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 773
Ошағыңның отын жақ,
Қосағаңның қасын бақ.
Ұл-қызыңды әлпеште,
Қамын ойла сосын жат.
“Әуелi-тек басыңа,
Қала бердi-досыңа” –
Айтылмаған көп заман
Нағыз ақыл осы ма?..
Жасадың ба кiсiлiк,
Көрсеттiң бе кiшiлiк?
Басқа қонған бағыңды
Алмадың ба ұшырып?
Шарап молдау iшiлiп,
“Тоны шағын пiшiлiп”,
Көп жiгiтте, асылы,
Жетпей жатыр түсiнiк.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 0
  • 0

Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!

Толық

Адамдар қандай жаралды екен нәсілден

  • 0
  • 0

Біріне бірі жарамсақтана бас ұрған,
Біреуін бірі мезгілсіз шөгіп қашырған,
Бірінен бірі зымиян мінез жасырған,
Заманнан заман зұлымдық құлқын асырған.

Толық

Обал-ай, бәрі алданды

  • 0
  • 0

Бақыттан сезіп тапшылық
Пенденің бәрі — арманды.
Тағдырдан күтіп жақсылық —
Обал-ай, бәрі алдады.

Толық

Қарап көріңіз