Ақыл құсы адаспай аспандаса...
Ақыл құсы адаспай аспандаса,
Әлемде нәрсе болмас оған таса,
Жетi көк жерден оңай басқыш болып,
Ғарышқа қол жетедi қармаласа.
Ақыл құсы адаспай аспандаса,
Әлемде нәрсе болмас оған таса,
Жетi көк жерден оңай басқыш болып,
Ғарышқа қол жетедi қармаласа.
Ақылдың мінсең кемесіне
Теңіздей болған өмірде
Талайға жетіп қолдарың
Қиналмай жүзіп өтесің
Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.
Әкімдерде ақылдан айла басым,
айласыздар сайманын сайламасын.
Бір жылпостың қолына билік тисе,
өзіндеймен толтырар айналасын.
Көрінген көзге жылы бет емес пе,
Құдайға имансыз құл шет емес пе?!
Адамның тіршілігі - тіл мен жүрек,
Екеуі екі-ақ жапырақ ет емес пе?!
Көп ақылы қалмағаны ойымда,
Есімде тұр, сөйлемеймін алшы ғып.
Баласымын, сосын шығар бойымда.
Әкеме ұқсас мін мен мінез баршылық.
Балдырған - жас жігіт
Келіп тұр алдыма,
Нәп-нәзік, жұп-жұқа, шырайлы,
Маған ол мейріммен бір қарап алды да.
Жасыңда болмасаң ақылды,
Сүймесең достарды, жақынды,
Егделік жасына жеткенде
Қайтара алмайсың қапыңды.
Өзің қандай едің сен бала шақта,
Қараушы ма ең қаймығып болашаққа?
Сойқандыққа алдыңа жан салып па ең,
Әкең айтқан ақылға алданып па ең?
Кеше өлгенше ішіпті,
Көзімді ісіріпті,
Бетке таңба түсіріпті,
Ұрты салбырап тұр,
Алысқа, аңлауымда, ақыл серік,
Болмайды тапсаң серік, жолың керік.
Үстінен қазынаның құлатады,
Ізіне ер де отыр, беріп ерік.
Айтайын сыр саған мен:
Дойбы ойнап бір ағаммен,
Үш-төрт рет қалдырдым,
Құмарымды қандырдым.
О, тіршілік!
Не берсең де арнап бер.
Алтын балық ілігетін қармақ бер!
Бақыт бер де,
Айналаға ақ сәуле таратқандай,
Дүниеде жоқ емес,
Бар ақ маңдай.
Сұлулығын бағалап,
Жетегінде көп айдың
Жылдар қалай өтеді!
Көңіл толы көл-айдын,
Жүрек толы от еді...
- Бальтасар Грасиан
- Максим Горький
- Будда
- Жүсіп Баласағұни
Барлық авторлар