Өлең, жыр, ақындар

Сұраңдаршы сүйінші

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1210
“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.
Тойшыл халық болатынбыз бiз деген,
Табылмай ма жоғы қазiр iздеген?
“Сүйiншi!”-деп шығар ақыр алдымнан –
Мен бiр жанмын күдерiмдi үзбеген.
Мiнгiзген бар сүйiншiге жорға сый,
Балаларға асық берсең – ол да сый.
Сұраңдаршы менен, достар, сүйiншi,
Қимасымды қияр едiм, оллаһи!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкі мен адам

  • 0
  • 0

Әзілдей күлсе шоң кісі,
Күлкіден келіп өлгісі –
Домалап жатса іш басып –
Жағымпаз адам белгісі,

Толық

Адам мен адам

  • 0
  • 0

Адамды адам өсірді, көкке самғатты,
Адамды адам жар етті, сүйіп таңдапты.
Оқ атса бірі оңдырмай жара түсіріп,
Жарасын таңып, біреуі сосын қамдапты.

Толық

Жастарға

  • 0
  • 0

Осы өмірден өз орныңды алдың ба?
Сәулеленіп арман тұр ма алдыңда?
Жүре беріп сілтеуімен біреудің
Әлде шығып өз жолыңнан қалдың ба?

Толық

Қарап көріңіз