Өлең, жыр, ақындар

Сұраңдаршы сүйінші

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1365
“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.
Тойшыл халық болатынбыз бiз деген,
Табылмай ма жоғы қазiр iздеген?
“Сүйiншi!”-деп шығар ақыр алдымнан –
Мен бiр жанмын күдерiмдi үзбеген.
Мiнгiзген бар сүйiншiге жорға сый,
Балаларға асық берсең – ол да сый.
Сұраңдаршы менен, достар, сүйiншi,
Қимасымды қияр едiм, оллаһи!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 0
  • 0

Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!

Толық

Бөлінбес енші

  • 0
  • 0

Не болған маған —
Сендермен, сезім, тілдеспей?
Қарамай қағаз
Бетіне оның күндестей.

Толық

Әке тоны

  • 0
  • 0

Ене-ау, дептi келiнi, түскен жылы
(Ұялады әлi күн айтсаң мұны),
Қыл-қыбырды көбейтiп неге керек
Тастайықшы, ескi зат қайтқан құны.

Толық

Қарап көріңіз