Өлең, жыр, ақындар

Сұраңдаршы сүйінші

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1407
“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.
Тойшыл халық болатынбыз бiз деген,
Табылмай ма жоғы қазiр iздеген?
“Сүйiншi!”-деп шығар ақыр алдымнан –
Мен бiр жанмын күдерiмдi үзбеген.
Мiнгiзген бар сүйiншiге жорға сый,
Балаларға асық берсең – ол да сый.
Сұраңдаршы менен, достар, сүйiншi,
Қимасымды қияр едiм, оллаһи!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана шашы

  • 0
  • 0

Қиындықта қым-қуыт жасымаған,
Ей, адамзат, не деген асыл анаң!
Тірі тарих секілді көрінеді
Асқар таудай ақ қарлы шашы маған.

Толық

Елудегі “жас ақын” сыры

  • 0
  • 0

Елуiңде қолға алған қаламыңды,
“Жас ақын” – мен дәмелi, балаң үндi.
Жарандар, сынап бершi талабымды,
Жүрмiн бе босқа шайқап шалабымды?

Толық

Төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Қыс қорқытса сездіріп ызғар барын,
Қысылмайды жап-жас боп көктем — дарын.
Жағып жатыр көк бояу оңды-солды,
Ол өнерде танытты өктем барын.

Толық

Қарап көріңіз