Өлең, жыр, ақындар

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • Bain
  • 04.05.2015
  • 1
  • 0
  • 8739
Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -
деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу мен Нұраның аралығында «Құланөтпес», «Үшкөң» - дейтұғын өзендер бар. Сол маңдағы жер аттары. Көнек Толағай - Сарысу бойындағы төбелердің аттары. Өзге жерден малының сүті мен еті күшті, қуатты болады. Алтай, Қарпықтың қазығы, Тінәлі, Тоқтамбет деген халықтың жайлау, қыстауы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табылар мергенге де – бұқтырушы

  • 0
  • 0

Пендесі бір Құдайды білмей ме екен?!
Мінезін Құдай оның көрмей ме екен?!
Шайтандай, ең болғанда, көп жасасын,
Жоқ болып, ақыр бір күн өлмей ме екен?!

Толық

Жаздың сөзі

  • 0
  • 0

Сәуірде көтерілер рахмат туы,
Көрінер көк жүзінде (иүзінде) қаз бен қуы.
Көктен жаңбыр (иаңбыр),жыралардан (жерлерден) сулар ағып,
Жайылар (иаилар) жер жүзіне қардың суы.

Толық

Мәшһүрдің ақындығымен қоштасқаны

  • 0
  • 0

Таусылып сабырым менің түгел бітті,
Аң біткен: адал, арам - бәрі кетті.
Орнына арыстанның қалып қасқыр,
Аңға ертті тазы орнына төбет итті.

Толық

Қарап көріңіз