Өлең, жыр, ақындар

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • Bain
  • 04.05.2015
  • 1
  • 0
  • 8947
Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -
деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу мен Нұраның аралығында «Құланөтпес», «Үшкөң» - дейтұғын өзендер бар. Сол маңдағы жер аттары. Көнек Толағай - Сарысу бойындағы төбелердің аттары. Өзге жерден малының сүті мен еті күшті, қуатты болады. Алтай, Қарпықтың қазығы, Тінәлі, Тоқтамбет деген халықтың жайлау, қыстауы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізбас қажы

  • 0
  • 0

Мен өзім үйден шығып Далба бардым,
Ізбасқа жолықпақты ойыма алдым.
Қажы алхырмен жүзін көріп,
Суынан зәмзәм Шәріп ішіп қандым.

Толық

Өлім алдындағы хал

  • 0
  • 0

Қаламды, жазайын деп, алдым қолға,
Қатесі болса сөздің, Құдайым оңда!
Азырақ адам халін мен сөйлейін,
Жамағат, шала тыңдап, ғапіл қалма!'

Толық

Мұхаммед пен Әбужаһил

  • 0
  • 0

Қолыңнан келмес іске тіпті деспе (тиіспе),
Құдайдың рахматы мол, үміт кеспе!
Әбужаһил лағындай масқара боп,
Өтірік жалған сөйлеп, желдей еспе!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар