Өлең, жыр, ақындар

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • Bain
  • 04.05.2015
  • 1
  • 0
  • 8662
Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -
деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу мен Нұраның аралығында «Құланөтпес», «Үшкөң» - дейтұғын өзендер бар. Сол маңдағы жер аттары. Көнек Толағай - Сарысу бойындағы төбелердің аттары. Өзге жерден малының сүті мен еті күшті, қуатты болады. Алтай, Қарпықтың қазығы, Тінәлі, Тоқтамбет деген халықтың жайлау, қыстауы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыреттің егіні

  • 0
  • 0

Иа, Раббы, Жаббар Хақ, Сөйлесін деп біздерге.
Беріп едің тіл мен жақ,
Өсиет айтам халқыма, Жар бола гөр, аруақ.
Бисмилла — әуелден сөздің басы,

Толық

Кәф пен нон

  • 0
  • 0

Дүниенің қарамадым көп-азына,
Ескеріп көз алмадым қыс-жазына.
Шимайды жындылықпен сала бердім,
Шимайлы шайдың қалған қағазына.

Толық

Жүсіпбек Аймауытұлына

  • 0
  • 0

Мен "мимнан" бір сәлем хат "жым" ініме
Шырағым, ант амансыз, нан тіліме.
Отырмын бұ жалғаннан үзіп күдер,
Жеткен соң жер таянған мезгіліме.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар