Өлең, жыр, ақындар

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • Bain
  • 04.05.2015
  • 1
  • 0
  • 9174
Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -
деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу мен Нұраның аралығында «Құланөтпес», «Үшкөң» - дейтұғын өзендер бар. Сол маңдағы жер аттары. Көнек Толағай - Сарысу бойындағы төбелердің аттары. Өзге жерден малының сүті мен еті күшті, қуатты болады. Алтай, Қарпықтың қазығы, Тінәлі, Тоқтамбет деген халықтың жайлау, қыстауы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Наурыз тілегі

  • 0
  • 0

Біреуім екеу болып, мал қосылды,
Қорама жүз-жүз лақ, қозы толды.
Ызғарлы, қыс-зымыстан,суық кетіп,
Аспаннан күн күлімдеп, шырай [қонды] енді.

Толық

Жалған туралы

  • 0
  • 0

Жігіттен мал кеткен соң, құда кетер
Ауыз, тамыр, - баршасы, жүдә, кетер.
Жігіттен бақыт, дәулет сырт айналса,
Жеріне егін еккен - тікен бітер.

Толық

Хор қыздарының хикаясы

  • 0
  • 0

Пейіште тобы (тоуба) ағашы, жапырағы [иапырағы] зор,
Жарығы (иарығы) күннен раушан, баршасы- нұр!
Болғанда түбі аспанда, басы-төмен,
Иіліп жерге қарай салбырап тұр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар