Өлең, жыр, ақындар

Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны

  • Bain
  • 04.05.2015
  • 1
  • 0
  • 8890
Сорқара. Сортың бар ма?
Сүрлеп жайған етің бар ма?
Көнек, Толағайың бар ма?
Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -
деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу мен Нұраның аралығында «Құланөтпес», «Үшкөң» - дейтұғын өзендер бар. Сол маңдағы жер аттары. Көнек Толағай - Сарысу бойындағы төбелердің аттары. Өзге жерден малының сүті мен еті күшті, қуатты болады. Алтай, Қарпықтың қазығы, Тінәлі, Тоқтамбет деген халықтың жайлау, қыстауы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүйрік ат, көңіл ашар қыран, тазы

  • 0
  • 0

Жүйрік ат, көңіл ашар қыран, тазы,
Жігітті жібермейді малдың азы.
Әркім-ақ жамандыққа көңіл берді,
Тыятын болмаған соң мықты қазы.

Толық

Хор қыздарының хикаясы

  • 0
  • 0

Пейіште тобы (тоуба) ағашы, жапырағы [иапырағы] зор,
Жарығы (иарығы) күннен раушан, баршасы- нұр!
Болғанда түбі аспанда, басы-төмен,
Иіліп жерге қарай салбырап тұр.

Толық

Бір редакторге

  • 0
  • 0

Бұзып-жарып кешу қылдым талай өрді,
Бір сен емес, "Алты алаш"- түгел көрді.
Сол қалыппен жүрсем жан танымады,
Сонан соң жорта жаздым бұзып түрді.

Толық

Қарап көріңіз