Өлең, жыр, ақындар

Жайлау

  • 02.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1305
Бір кезде жігіт болдық бұлғақтаған,
Ат мініп, үкі тағып ырғақтаған.
Жылқының суға айдаған тозаңындай,
Ол дәуір табылмай тұр біздің шақтан.

Қайырмасы:
Ахау, хиләлу, хиләлу,
. . . . . . . .
. . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
Немене көрген қызық көрмегендей,
Аспанда жауар бұлт өрлегендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ халқының жоқтау жыры

  • 0
  • 0

Пісімілдә сөздің өрнегі
Пәнденің рас өлмегі.
Бұл дүниеде тұру жоқ
Ажалға адам көнбегі.

Толық

Ағаш үйде терезе

  • 0
  • 0

Жоғарыдан келемін заулай түсіп,
Орған бидай жатады баудай түсіп,
Сен есіме түскенде, қалқа бала,
Жата алмаймын төсекте аунай түсіп,

Толық

Алтай

  • 0
  • 0

Мұнартып кәрі Алтай бұлт ораған,
Алма бетін ақ қарменен сұлу тау опалаған.
Маржан таққан сәукелең шың басыңа,
Ноқат салып таспенен кербез тау шұбарланған.

Толық

Қарап көріңіз