Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Күлиләу

Қазақ ауыз әдебиеті

Күлиләу

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 741
Қонған жері аулымның қоғалы көл-ай,
Қозысы өлсе қоңыр қой болады төл, и-ги-гай,
Ги-ги-ги-ги, гай-гай, Күлиләу-ай.

Ерке қыздың аулынан шыққанымды-ай,
Қоңыр салқын алдымнан соғады жел, и-ги-гай,
Ги-ги-ги-ги, гай-гай, Күлиләу-ай.

Аулым көшіп барады Қызылжарға,
Таң рауаны шығыстан сызылғанда.
Осы әнге қоңырлатып сала бердім,
Көңілім өзіңді ойлап бұзылғанда.

Аулым көшіп барады Құмкөшуге,
Түйе жақсы тегінде мінгесуге.
Аулың алыс кеткенде, беу, қарағым,
Көңлім соқпас ешкіммен тілдесуге.

Қазақ ауыз әдебиеті халық ән-өлеңдері халық әндері халық әні күлиләу Қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай-хой, елім-ай

  • 0
  • 0

Ауылым қос арықтың жағасында,
Қолымның алтын жүзік саласында.
Қайран елім қалады, қайран елім.
Бірге өскен құлын-тайдай, құрбыларым,

Толық

Қайырма

  • 0
  • 0

Келмейді қара бүркіт қайыруға,
Қас дұшпан не демейді айыруға.
Ақиық айдындағы, алыстағы,
Шық бері кешке жақын жайылуға.

Толық

Қоңыр

  • 0
  • 0

Ән шықты біздің елде «Жаймақоңыр»,
Бешпет кидім қынама жалған өңір, жалған өңір-ай.
Жігіттер, ойна да күл, ойла да біл,
Жуық дейді алдында қалған өмір, қалған өмір-ай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер