Өлең, жыр, ақындар

Қара қия

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1181
Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жай толқын

  • 0
  • 0

Анадайдан көрінген ой екен ғой,
Ой астында жайылған қой екен ғой.
Қызды ауылдың маңында күнде қызық,
Жүрген жері қыздардың той екен ғой.

Толық

Ақ маңдайлым

  • 0
  • 0

Көк майса Алатаудың бөктерінде,
Гүл тердік жастық шықтың көктемінде.
Алдымнан арманымдай жарқ етіп ең,
Қолымды жеткізгендей көкте күнге.

Толық

Баянайым

  • 0
  • 0

Дүние бір сұлу қыз бұраңдаған,
Жүрме аттың артынан сыр алмаған.
Ахау.
Сабыр түбі сары алтын деп жүргенде,

Толық

Қарап көріңіз