Өлең, жыр, ақындар

Қара қия

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1257
Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяулым

  • 0
  • 1

Қара төбел, қарағым, құнандайсың, аяулым,
Бір мінің жоқ ақ бауыр құландайсың, аяулым.
Тарбағатай тауының түлкісіндей, аяулым,
Болып күйік көзіме бұлаңдайсың, аяулым.

Толық

Бірлән

  • 0
  • 0

Қарағым, айналайын, көз көргенім,
Дәм айдап өзіңменен кез келгенім.
Бірлән, Бірлән,
Әнім түрлен.

Толық

Қоқыш

  • 0
  • 0

Ақ көйлек жыртылмайды кең болған соң,
Ойнайды екі құрбы тең болған соң.
Сырымды саған айтпай кімге айтамын,
Көзіме көрінгенім сен болған соң.

Толық

Қарап көріңіз