Өлең, жыр, ақындар

Қара қия

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 927
Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл нәзіріндегі жоқтау

  • 0
  • 0

Ас беру парыз екен мұсылманға,
Дауыс айтып мұң шағып сояр малға.
Өлгенге иман, тіріге бақыт бер деп,
Сиынып қол жаятын мұсылманға.

Толық

Бөз жаулық

  • 0
  • 0

Көк етігім қонышы тар кие алмаймын,
Әкем менен шешемді қия алмаймын, еркем-ай.
Базардан алған бөз жаулық,
Шетінен алдым бір баулық.

Толық

Ән салсам

  • 0
  • 0

Жігітпін бұл алқаның еркесіндей,
Қияның қыран түскен түлкісіндей.
Қайырсаң ән аяғын мендей қайыр,
Сылқылдап сұлу қыздың күлкісіндей.

Толық

Қарап көріңіз