Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Қара қия

Қазақ ауыз әдебиеті

Қара қия

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1107
Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Қазақ ауыз әдебиеті халық ән-өлеңдері халық әндері халық әні қара қия Қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңгей

  • 0
  • 0

Әнімнің, ай-ау, деген аялғысы,
Аттыға жол бермейді жаяу кісі, а-ау,
Жаяу кісі-ай.
Ат міндім, айғыр міндім құтаймады,

Толық

Зибаш

  • 0
  • 0

Жанарындай көзімнің сәулем едің,
Қуанышты көңілімнің дәурені едің.
Зибаш-ай,
Қалам қасың қиғаш-ай,

Толық

Қызыл гүл (1 нұсқа)

  • 0
  • 0

Салғаным оң қолыма алтын жүзік,
Сүйгенім кете алмайды күдер үзіп.
Қолымнан қапияда кеттің шығып,
Аққудай көл-дарияда жүрген жүзіп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер