Өлең, жыр, ақындар

Аққала

  • 09.04.2020
  • 0
  • 0
  • 3365
Келіп атай болжамы,
Болды ауыл олжалы.
Жауды жерге күміс қар,
Енді бізді кім ұстар?

Аппақ әлем айнала-ай,
Кім шет қалар ойнамай?
Жиналдық та топ бала,
Соқтық қардан аққала.

Қандай сүйір дегізген
Мұрыны бар сәбізден,
Көзі қылдық көмірді,
Өзі сондай көңілді.

Деп жаурап ол қалмасын,
Берді Әсет шалмасын.
Көрмейік деп тоңғанын,
Берді Жанар қолғабын.

Темір шелек телпегін
Бере салдым мен тегін.
Дедік күліп: «Жарадық»,
Алыс барып қарадық.
Бізге күліп қараған
Пайда болды қар адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің ойыншықтарым

  • 0
  • 0

Пілім, болма ұмытшақ!
Лағым, болма ұрыншақ!
Аңқау болма, күшігім!
Жалқау болма, мысығым!

Толық

Менің отбасым

  • 0
  • 3

«Құлыным!» деп өбеді,
Мейірім- нұрын төгеді.
Тиянақты әр ісі,
Анам үйдің - ырысы!

Толық

Торғай

  • 0
  • 0

Болар деп ол қыс қатты,
Жылы жаққа ұшпапты.
Бәлкім жылы ұясын
Жерұйыққа ұқсатты.

Толық

Қарап көріңіз