Өлең, жыр, ақындар

Аққала

  • 09.04.2020
  • 0
  • 0
  • 3233
Келіп атай болжамы,
Болды ауыл олжалы.
Жауды жерге күміс қар,
Енді бізді кім ұстар?

Аппақ әлем айнала-ай,
Кім шет қалар ойнамай?
Жиналдық та топ бала,
Соқтық қардан аққала.

Қандай сүйір дегізген
Мұрыны бар сәбізден,
Көзі қылдық көмірді,
Өзі сондай көңілді.

Деп жаурап ол қалмасын,
Берді Әсет шалмасын.
Көрмейік деп тоңғанын,
Берді Жанар қолғабын.

Темір шелек телпегін
Бере салдым мен тегін.
Дедік күліп: «Жарадық»,
Алыс барып қарадық.
Бізге күліп қараған
Пайда болды қар адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауын

  • 0
  • 0

Қауын, қауын, қауынсың,
Көтеріп ем ауырсың.
Асқабақтан аумайсың.
Неге арықта аунайсың?

Толық

Сынған терезе

  • 0
  • 0

«Бүлдіріпсің», - деп келіп,
Ренжіді апам да.
Ойнап едім доп теуіп,
Көмектеспей атама.

Толық

Аяз

  • 0
  • 0

Қырда, бәлкім сайдасың?
Кел, кел, аяз, қайдасың?!
Алты таудан асып кел!
Аппақ қарды басып кел!

Толық

Қарап көріңіз