Өлең, жыр, ақындар

Аққала

  • 09.04.2020
  • 0
  • 0
  • 3335
Келіп атай болжамы,
Болды ауыл олжалы.
Жауды жерге күміс қар,
Енді бізді кім ұстар?

Аппақ әлем айнала-ай,
Кім шет қалар ойнамай?
Жиналдық та топ бала,
Соқтық қардан аққала.

Қандай сүйір дегізген
Мұрыны бар сәбізден,
Көзі қылдық көмірді,
Өзі сондай көңілді.

Деп жаурап ол қалмасын,
Берді Әсет шалмасын.
Көрмейік деп тоңғанын,
Берді Жанар қолғабын.

Темір шелек телпегін
Бере салдым мен тегін.
Дедік күліп: «Жарадық»,
Алыс барып қарадық.
Бізге күліп қараған
Пайда болды қар адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуыршақ

  • 0
  • 0

Жақсы көрем әкемді,
Маған қуыршақ әкелді,
Өзім пішіп көйлегін,
Өзім тігем өрнегін.

Толық

Жыл басы

  • 0
  • 0

Күлімдеді көкте күн.
Тез өссін деп еккенім.
Арық салдым әкемнің
Қолыма алып кетпенін.

Толық

Ең жақын адам

  • 0
  • 0

Шағып алса қалақай,
Тентегім деп күледі.
Құлатты ма ала тай –
Айтпасаң да біледі.

Толық

Қарап көріңіз