Өлең, жыр, ақындар

Аққала

  • 09.04.2020
  • 0
  • 0
  • 2817
Келіп атай болжамы,
Болды ауыл олжалы.
Жауды жерге күміс қар,
Енді бізді кім ұстар?

Аппақ әлем айнала-ай,
Кім шет қалар ойнамай?
Жиналдық та топ бала,
Соқтық қардан аққала.

Қандай сүйір дегізген
Мұрыны бар сәбізден,
Көзі қылдық көмірді,
Өзі сондай көңілді.

Деп жаурап ол қалмасын,
Берді Әсет шалмасын.
Көрмейік деп тоңғанын,
Берді Жанар қолғабын.

Темір шелек телпегін
Бере салдым мен тегін.
Дедік күліп: «Жарадық»,
Алыс барып қарадық.
Бізге күліп қараған
Пайда болды қар адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кептер

  • 0
  • 0

Шатырға қонады.
Қыс біткен жоқ әлі.
Аязда қарны ашып,
Бүрісіп, тоңады.

Толық

Менің ойыншықтарым

  • 0
  • 0

Пілім, болма ұмытшақ!
Лағым, болма ұрыншақ!
Аңқау болма, күшігім!
Жалқау болма, мысығым!

Толық

Менің отбасым

  • 0
  • 2

«Құлыным!» деп өбеді,
Мейірім- нұрын төгеді.
Тиянақты әр ісі,
Анам үйдің - ырысы!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар