Өлең, жыр, ақындар

Ұя

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1481
"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Жүрек шіркін тулады,
Қарлығашты көргенде.
Үйректейін судағы,
Ойым сүңгіп тереңге.

Қағып сүйір қанатын,
Көк жүзінде зырлайды.
Балапанын салатын,
Ұя жасап, тынбайды.

Мәпелеген ата-ана,
Көз алдымда тұрады.
Көңіл тербеп жата ма,
Туған үйдің тұрағы.

Сол ғой ұям, ып-ыстық,
Сонда өсіппін мына мен.
Тербететін, тыныштық,
Әдемі еді бұл әлем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қонақ

  • 0
  • 0

Келген қонақ шайынды,
Ақ дастархан жайылды.
Ас атасы - нан анау,
Танау жарып барады-ау...

Толық

Ұлыстың ұлы күні

  • 0
  • 0

Білсең шіркін сезіне,
Наурыздағы күн қандай!
Табиғаттың өзі де,
Той өткізіп тұрғандай...

Толық

Ақ қыс айшықтары

  • 0
  • 0

Түсіп дүние түр-түрге,
Кештіреді күй қызық.
Жер-сұлуға бір түнде,
Кетті ақ көйлек кигізіп.

Толық

Қарап көріңіз