Өлең, жыр, ақындар

Ұя

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1555
"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Жүрек шіркін тулады,
Қарлығашты көргенде.
Үйректейін судағы,
Ойым сүңгіп тереңге.

Қағып сүйір қанатын,
Көк жүзінде зырлайды.
Балапанын салатын,
Ұя жасап, тынбайды.

Мәпелеген ата-ана,
Көз алдымда тұрады.
Көңіл тербеп жата ма,
Туған үйдің тұрағы.

Сол ғой ұям, ып-ыстық,
Сонда өсіппін мына мен.
Тербететін, тыныштық,
Әдемі еді бұл әлем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгершінге наз

  • 0
  • 0

Хат тасып жүрген көгершін,
Иеңдей маған сенерсің.
Қайтесің, күтіп тұр алда...
Сені де, мені, нелер сын.

Толық

Қонақ

  • 0
  • 0

Келген қонақ шайынды,
Ақ дастархан жайылды.
Ас атасы - нан анау,
Танау жарып барады-ау...

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Мен бүгін
Бастан кешіріп тұрмын
Бұта саусағының сезімін
Көшкен бұлтқа бір қарыс жетпеген

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер