Өлең, жыр, ақындар

Ұя

  • 17.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1441
"Ұя"деген, төгілген,
Қандай шуақ сөз еді.
Өнебойы өрілген,
Мейірім-ау, өзегі.

Жүрек шіркін тулады,
Қарлығашты көргенде.
Үйректейін судағы,
Ойым сүңгіп тереңге.

Қағып сүйір қанатын,
Көк жүзінде зырлайды.
Балапанын салатын,
Ұя жасап, тынбайды.

Мәпелеген ата-ана,
Көз алдымда тұрады.
Көңіл тербеп жата ма,
Туған үйдің тұрағы.

Сол ғой ұям, ып-ыстық,
Сонда өсіппін мына мен.
Тербететін, тыныштық,
Әдемі еді бұл әлем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлыстың ұлы күні

  • 0
  • 0

Білсең шіркін сезіне,
Наурыздағы күн қандай!
Табиғаттың өзі де,
Той өткізіп тұрғандай...

Толық

Үзілген жапырақ

  • 0
  • 0

Сары ала айналам,
Отырмын. Бау іші.
Құстардың сайраған,
Тым сирек дауысы.

Толық

Жұлдыздар жымыңдайды...

  • 0
  • 0

Жымыңдайды жұлдыздар,
Шаттық күйін кешкендей.
Білінбейді түнгі ызғар,
Жұмбақ жылу ескендей.

Толық

Қарап көріңіз