Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1564
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл дала

  • 0
  • 0

Бұл дала күлді талай, жылады да,
Келеді күй әуені құлағыма.
Чикаго қаласына қызықпаймын,
Құмартпаймын Альбион тұманына,

Толық

Отан

  • 0
  • 0

— Ата, Сізге сұрағым бр?
— Сұрай қойшы ұланым.
— Отан – туым, Отан – арым, Отан – асыл ұраным.
Деген асқақ, ұлы сөздің мағынасы – сұрарым.

Толық

Сен барсың

  • 0
  • 0

Өлеңімнің арасында сен барсың,
Жүрегімнің жарасында сен барсың.
Айдалада өшіп қалған көліктей,
Көңілімнің даласында сен барсың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер