Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1658
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңғыстау

  • 0
  • 0

Баяғы меңіреу дала ма?!
Жо-жоқ, олай санама!
Жүйткиді состав далада-
Өзің-ақ содан шамала.

Толық

Бөбек

  • 0
  • 0

Бейбіт күн! О қандай әдемі!
Жайнайды кең аспан әлемі.
Күлімдеп көшеде келеді,
Бақытты заманның бөбегі.

Толық

Балық пен бақа

  • 0
  • 0

Лай суға түсті балық амалсыз,
Түк көрместен қалған жандай жанарсыз,
Жүзді ақырын, әлсіреді, аңсады,
Мөлдір көлді шашыраған моншағы.

Толық

Қарап көріңіз