Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1870
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, Бейтаныс

  • 0
  • 0

Аяқ талып, көз жанары шаршаған,
Күндігінде жолығады қанша адам.
О, бейтаныс, кездессек те кенеттен,
Арманымыз қандай ұқсас аңсаған.

Толық

Әкетайым суреті

  • 0
  • 1

Тойлайтұғын кез жетті,
Менің туған күнімді.
Ағам сурет көрсетті,
— Сыйлығым, - деп, - бүгінгі.

Толық

Бөбек

  • 0
  • 0

Бейбіт күн! О қандай әдемі!
Жайнайды кең аспан әлемі.
Күлімдеп көшеде келеді,
Бақытты заманның бөбегі.

Толық

Қарап көріңіз