Өлең, жыр, ақындар

Ақтау. Шевченко

  • 21.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1583
Думанды қала – бағстан,
Түседі көзге алыстан.
Теңіздің бойын жағалап,
Шағала үйлер жарысқан.

Ал кеше, аптап, шөл еді,
Күн нұры сүйген көне еді.
Тарастай талай ақынның,
Тілінде арман көп еді...

Қараңғы, қатал заманда,
Қамалып қапас қамауда.
Қаһарман кобзарь жырлады,
Келерін бақыт Адамға.

Даланы сүйді тағы да,
Украинасын сағына.
Үмітпен шыбық қадады, ол
Айналды Тарас бағына.

Ақ мәрмәр тастап қаланып,
Ақтау деп атты жаңа алып,
Күліп тұр сәби – жас қала,
Теңіз бен шөлден жаралып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шардара

  • 0
  • 0

Ендірер қызғалдақтай құм шырайын,
Әкеліп асыл дария, сыршыл ағын.
Жантайып киіз үйде жатқан бабам,
Сезбеді-ау жамбасынан су шығарын.

Толық

Қаратаудағы петроглифтер*

  • 0
  • 0

Өткенің маған бұлыңғыр,
Сырыңды айт, бәрін маған айт.
Отыз бес ғасыр бұрынғы,
Ойран боп кеткен қаланы айт.

Толық

Өмір — бір күн

  • 0
  • 1

Ей, Тағдыр, тағы мені сынадың ба,
Онсыз да жүрмін Алла сынағында.
Пешенеме жазылған пәруана-жыл,
Құладым ба, ая деп, жыладым ба?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер