Өлең, жыр, ақындар

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1622
Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.
Жартыкеш байдың бір күні,
Жалғанды телір жұмаққа.
Жарлының жарым тірлігі,
Жанпида үні құлақта.
Жесірі желпіп етегін,
Желменен желкен ашылып.
Жан емес тәнде жетегім,
Жарымес нәпсі бас ұрып.
Жаутаңдап көзі мұңлықтар,
Жетімек тағдыр құн сұрар.
Жасыра алмас шындыққа,
Жалғыздық дейтін сыншы бар.
Жазмыш па осы ,жарық күн?!
Заманның мұңы – бар мұңым.
Жансауға сұрап жалықтым,
Жахандануда тағдырым.
Жырақта, желдің өтінде..
Жаратқанына сиынып.
Жаяды үнсіз саусағын,
Жансебіл болған бір үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі

  • 0
  • 0

Маңдайдағы бағым сірә, бес елі,
Аз болмады соған лайық сорым да.
Бір кем дейді,
Дүниенің есебі.

Толық

Ақиқатым — тағдырым!

  • 0
  • 0

Әз жанымды аярлардан сақтағам,
Алғаусыздау бар мұңым.
Адалдығын алаяққа сатпаған,
Ақиқатым — тағдырым!

Толық

Өн бойымның өлең бе әлде киесі?

  • 0
  • 0

Өн бойымның өлең бе әлде киесі?
Мен еместей.
Мына жанның иесі.
Жұдырықтай жүрегімен алысқан.

Толық

Қарап көріңіз