Өлең, жыр, ақындар

Заманның мұңы — бар мұңым

  • 27.04.2020
  • 0
  • 0
  • 1678
Жалаңаш қоғам келбетін,
Жасыра алмас шымылдық.
Жетім мұң кезсе жер бетін,
Жезөкшелері мұрындық.
Жартыкеш байдың бір күні,
Жалғанды телір жұмаққа.
Жарлының жарым тірлігі,
Жанпида үні құлақта.
Жесірі желпіп етегін,
Желменен желкен ашылып.
Жан емес тәнде жетегім,
Жарымес нәпсі бас ұрып.
Жаутаңдап көзі мұңлықтар,
Жетімек тағдыр құн сұрар.
Жасыра алмас шындыққа,
Жалғыздық дейтін сыншы бар.
Жазмыш па осы ,жарық күн?!
Заманның мұңы – бар мұңым.
Жансауға сұрап жалықтым,
Жахандануда тағдырым.
Жырақта, желдің өтінде..
Жаратқанына сиынып.
Жаяды үнсіз саусағын,
Жансебіл болған бір үміт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр іздеп өткен күннен

  • 0
  • 0

Сыр іздеп өткен күннен,
Кеткен күннен.
Күмілжіп,
кімге айтамын, өкпемді мен?

Толық

Досты сағыну

  • 0
  • 0

Болса да жаным сергелдең,
Өлеңді ғана дем көргем,
Асу да асу белдерден,
Құла дүз, елсіз, шөлдерден,

Толық

Сен сүйетін көктемімнің көзінен

  • 0
  • 0

Сен сүйетін көктемімнің көзінен,
Мөлтілдетіп тамшы мұң.
Тайқымаған тағдырымның тезінен,
Тағы бір сыр аршыдым.

Толық

Қарап көріңіз