Өлең, жыр, ақындар

Көремісің, көз?

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1762
..Жібек бұлақ желкілдейді, бар ағы
Кәрі әжемнің шаштарындай жаңағы;
Тасты шашып, тау құлағын жарады,
Көлки құлап, толқын ұзап барады.
Әдемі ме, көз?

Бұлақ-күлкі будақ-будақ ырғыды,
Ойланып та үлгірмеді жыр мұңы;
Жастық шақтың, махаббаттың тұрғыны –
Мына алаңда тұр ашылып қыр гүлі –
Қызығамысың, көз?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз өзіміз

  • 0
  • 0

Шындық деген көк аспандай тым биік
мұхит сын-ды әрі терең тұңғиық.
Жан сендіріп жаңсақ жайлар, қате аңыз
біз де содан қателесіп жатамыз.

Толық

Мылқау

  • 0
  • 0

Ың-ың етті.
Екі қолы ербеңдеп,
төсін түртті сұқ саусағы "мен", "мен" деп.
Бұдан өңге түк ұқпадым мен де емге —

Толық

Жебе

  • 0
  • 0

Не бір еппен, алған жақсы, не бетпен —
сөйлейінші тамағымды кенеп мен:
эпос ері тірілді де кенеттен,
сұр жебелі қарт садағын қолға алды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар