Балауса
- 1
- 0
Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,
Көремісің, көз?
..Жібек бұлақ желкілдейді, бар ағыКәрі әжемнің шаштарындай жаңағы;
Тасты шашып, тау құлағын жарады,
Көлки құлап, толқын ұзап барады.
Әдемі ме, көз?
Бұлақ-күлкі будақ-будақ ырғыды,
Ойланып та үлгірмеді жыр мұңы;
Жастық шақтың, махаббаттың тұрғыны –
Мына алаңда тұр ашылып қыр гүлі –
Қызығамысың, көз?
Кәрі шың риза боп өзіне-өзі...
- 0
- 0
Кәрі шың риза боп өзіне-өзі,
Құшақтап қиял, мұңды көз іледі.
Төсіне көтерілсе көлеңке-бұлт
Тау оны түс көрдім деп сезінеді.
Партия жасасын
- 0
- 0
Думаншыл дүние дуылдап қызып дүркіреп
Жатқанда, адам шаттыққа бөгіп, жыр түлеп,
Күлкіге толы көңлінде жұрттың бір тілек,
«Бақыт пен өмір орнасын Жерге мәңгілік!»
Қарап көріңіз
×
- Цицерон
- Бенедикт Спиноза
- Мұстафа Шоқай
- Сократ
Барлық авторлар