Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1534
...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
Қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.

Тау әжімі терең тартып барады,
Бір ұлылық тұрды жұртқа білінбей.
Сайдың бетін жеңіл мұнар жабады,
Бір ғажайып жасыл көлдің түбіндей.

Мұнартты тау, қалғыды ма ол анық,
Шаршатты ма таскөмір-бұлт жаныштап?
Аспан, міне, келді төмен таянып,
Шың барады бірте-бірте алыстап.

Алыстағы трактордың гүрілі
Тауға соғып, тас кесектей кұлады.
Түсті иыққа Алатаудың бұрымы,
Сыңғыр етті ақ бұлақтың құлағы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ырым

  • 0
  • 0

Ырымшыл ма,
Құдайшыл ма сол кісі?
Жақын ұғым алдыңғысы, соңғысы:
ырымшылдық — қараңғылық деп ұқтық,

Толық

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп

  • 0
  • 0

Жұмыр жерді түгел көріп өтем деп,
Мен отырмын бір төбені мекендеп.
Анда барсам мына жақты көрмеймін,
Мында келсем ана жақты көрмеймін.

Толық

Тілек

  • 0
  • 0

Ей, шөпбасы, шөпбасым-ай, шөпбасы,
үп еткенге елпең қақпай, тоқташы.
Жаяу-құйып, өрепкімей қоя тұр,
сен де, өкпек жел, өтірікті соқпашы!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар