Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1527
...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
Қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.

Тау әжімі терең тартып барады,
Бір ұлылық тұрды жұртқа білінбей.
Сайдың бетін жеңіл мұнар жабады,
Бір ғажайып жасыл көлдің түбіндей.

Мұнартты тау, қалғыды ма ол анық,
Шаршатты ма таскөмір-бұлт жаныштап?
Аспан, міне, келді төмен таянып,
Шың барады бірте-бірте алыстап.

Алыстағы трактордың гүрілі
Тауға соғып, тас кесектей кұлады.
Түсті иыққа Алатаудың бұрымы,
Сыңғыр етті ақ бұлақтың құлағы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас...

  • 0
  • 0

Айықпаған кезім еді ол – көңіл мас,
амандасуға созған қолыңды ұстап «қош!» дедім.
Сөндіргенше үмітіңді сенің жас,
өзім неге сол арада өшпедім!..

Толық

Менің елім

  • 4
  • 11

Көкірегімнің үміті мен тілегі
Күй боп түлеп, күн боп шығып күледі.
Күн астында көк төбелер түледі —
Менің елім, менің елім — гүл елі!

Толық

О, табиғат, мені о баста

  • 0
  • 0

О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар