Өлең, жыр, ақындар

Күн батарда

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1535
...Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
Қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
Суық сәуле кезіп жүрді жағалай.

Тау әжімі терең тартып барады,
Бір ұлылық тұрды жұртқа білінбей.
Сайдың бетін жеңіл мұнар жабады,
Бір ғажайып жасыл көлдің түбіндей.

Мұнартты тау, қалғыды ма ол анық,
Шаршатты ма таскөмір-бұлт жаныштап?
Аспан, міне, келді төмен таянып,
Шың барады бірте-бірте алыстап.

Алыстағы трактордың гүрілі
Тауға соғып, тас кесектей кұлады.
Түсті иыққа Алатаудың бұрымы,
Сыңғыр етті ақ бұлақтың құлағы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Тұзы жеңіл жыр

  • 0
  • 0

Ғұмыр бойы пысықтыққа қас едім,
Кеше өзім де бір пысықтық жасадым:
Пысықсың деп айтып салдым бір досқа,
Өмір басқа, дедім тағы, жыр басқа.

Толық

Сөз ойыны

  • 0
  • 0

Мұрынымен мыңды жыққан мына ағаң
ірілігін ұсақтықпен құраған.
Қойдан құлап өлді ер жігіт,
ал, қорқақ

Толық

Қарап көріңіз