Өлең, жыр, ақындар

Күншілдің күңкілі

Қарға тыңдап бұлбұлды,
Қатты қынжылды,
Қабағы түйілді,
Бұлбұлға бұлай бұйырды. —
Немене сонша шырылдап,
Көрінгеннен жыр ұрлап.
Жылаудан басқа білмейсің,
Өмірі бір күлмейсің,
Еңірейсің, сарнайсың,
Ылғи ғана зарлайсың,
Неге бір қаттырақ,
Тыңдауға жақсырақ,
"Қақ "— дейтін дауыс таппайсың,
Мұнымен жанға жақпайсың,
Айда жөнел, кет! — деді.
Басқа айтуға ақыл жетпеді.
Күншілдің сол ғой күңкілі,
Бүкпесіз, бірақ, шын сыры,
Бұлбұлды сөйтіп қарғаған
Сақтасын құдай қарғадан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сиқымбай

  • 0
  • 0

Сылтауы көп Сиқымбай,
Шашылған желмен қиқымдай,
Жүргені ылғи болбырап,
Өз орнында бір тұрмай,

Толық

Ұландағы ұласқан той

  • 0
  • 0

Қаламымның қадамы ұзын
Шолды тағы Ұланды бір.
Өткен жылы айтылып еді,
Болмаса да ұнамды жыр.

Толық

«Қу мұрт»

  • 0
  • 0

Жүзі шырайлы,
Сөзі райлы,
Председатель Жұмайды,
"Қу мұрт" Жұмай деп,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер