Өлең, жыр, ақындар

Күншілдің күңкілі

Қарға тыңдап бұлбұлды,
Қатты қынжылды,
Қабағы түйілді,
Бұлбұлға бұлай бұйырды. —
Немене сонша шырылдап,
Көрінгеннен жыр ұрлап.
Жылаудан басқа білмейсің,
Өмірі бір күлмейсің,
Еңірейсің, сарнайсың,
Ылғи ғана зарлайсың,
Неге бір қаттырақ,
Тыңдауға жақсырақ,
"Қақ "— дейтін дауыс таппайсың,
Мұнымен жанға жақпайсың,
Айда жөнел, кет! — деді.
Басқа айтуға ақыл жетпеді.
Күншілдің сол ғой күңкілі,
Бүкпесіз, бірақ, шын сыры,
Бұлбұлды сөйтіп қарғаған
Сақтасын құдай қарғадан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлбұлдың аты — бұлбұл

  • 0
  • 0

БҰЛБҰЛДЫҢ АБір биік талға,
Қонып алып қарға,
Қанатын сілкіді,
Қарқылдай - қарқылдайТЫ — БҰЛБҰЛ

Толық

Жиналыстан кім қалыс

  • 0
  • 0

Абыл - құбыл Асанов келді,
Жиналыс бітуге тақалып келді.
Сырттың қызуы ма,
Іштің қызуы ма?

Толық

Қарлығаш пен қабан

  • 0
  • 0

Қияқтай сүйір қанатын,
Қиғаштап жайып қанатын,
Қарлығаш жетіп ұясына,
Жем әкелсе баласына,

Толық

Қарап көріңіз