Өлең, жыр, ақындар

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1614
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.
Күн күйіп тұр... тіл жабысып таңдайға,
Шаш көлеңке бола алмады маңдайға.
Ауыр екен шілде айының бұ шағы,
Секілді алап ақ жалынның құшағы.
Дыр-дыр еткен қызыл қанат шегіртке
Бір-бір түйір қызыл шоқ боп ұшады.
Дәл осы сәт шыңға қонды сұр бұлт кеп,
Ақ шың оны шынтаққа алды бір бүктеп.
Бұлқынды бұлт, кете алмады жұлынып,
Көлеңкесі қалды маған ілініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Нейтрон" бейнесі

  • 0
  • 0

Қасіреттің тілін қалай дәл тапқан,
өмір жасап пальтолар мен қалпақтан —
о, ант атқан, ант атқан!
Мөлдір бұлақ бұрынғыдай сұп-сұйық,

Толық

Коммунист

  • 0
  • 0

Қиялды қозғай берсең - сөз жауады,
Сұлулық қарай берсең көзге ауады...
Коммунист... тыңдамайды ол өзге жырды,
Жұтпайды бұл ауадан өзге ауаны.

Толық

Шахта туралы есте қалғандардан

  • 0
  • 0

Еске алып ем:
Қарағанды бір қараған секілді
күйе басқан кірпіктерін сәл ашып.
Содан кейін… менің қоңыр бетімді

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер