Өлең, жыр, ақындар

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 1662
Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.
Күн күйіп тұр... тіл жабысып таңдайға,
Шаш көлеңке бола алмады маңдайға.
Ауыр екен шілде айының бұ шағы,
Секілді алап ақ жалынның құшағы.
Дыр-дыр еткен қызыл қанат шегіртке
Бір-бір түйір қызыл шоқ боп ұшады.
Дәл осы сәт шыңға қонды сұр бұлт кеп,
Ақ шың оны шынтаққа алды бір бүктеп.
Бұлқынды бұлт, кете алмады жұлынып,
Көлеңкесі қалды маған ілініп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баурай бұлты жаңа көшті баяулап...

  • 0
  • 0

Баурай бұлты жаңа көшті баяулап,
Медеу-сайдан самал есті жаяулап.
Көкжиекке барып қапты Ай аунап,
Осы бір кез, осы бір шақ аяулы-ақ.

Толық

Реанимация

  • 0
  • 0

Қайдан шыққан сөз екенін кім білген,
мәнін бірақ сөздіксіз-ақ
білдім мен.
«Ит өлген жер екен ғой ол,

Толық

Сары түс

  • 0
  • 0

Ағаш басы сарғайыпты — бар ма айып
мезгіл жетті.
Ойды ескіртіп алмайық.
Жата-жата архивында ақылдың

Толық

Қарап көріңіз