Өлең, жыр, ақындар

Қадам бастың, құлыным

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1239
Қадам бастың, құлыным,
Қадам бастың...
Жөргегіңнен бір сүйем араңды аштың.
Түкке тұрмай қалғандай қасында оның,
Бұған дейін қуантқан,
Бар «алғашқың...»
Нәрестелік бұғауын талқандаған,
Қадамына бақ тіле,
Дархан далам....
Туған жерден сүйеніш,
Демеу тауып,
Жүрісіңнен айналдым, қалтаңдаған...
Аяғыңды бір бастың...
Екі бастың...
Міне, енді оған да жетіп, астың...
Сеземісің сен өзің, боташым-ау, десіп,
Балалықтың алғашқы бетін аштың...
Ала жіптен арнайы тұсауды есіп,
«Құдіретті, табиғат күші-ау,» – десіп
Біз отырмыз мереке тауып енді,
Қадам құтты болсын деп,
Тұсау кесіп...
Қадам бастың,
Бір күні жүгірерсің,
Дулы топқа ду болып бірігерсің.
Кез де келер балалық қызығына,
Маңыз беріп,
Үлкен боп үңілер шын.
Кездестірмей өмір еш түнегіне,
Қарашығым,
Жет менің тілегіме.
Ойлаған сәттеріңде балалық шақ,
Жылылық қана құйсын жүрегіңе...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бабаларға

  • 0
  • 0

Бабалардан қалған бәрі — ауа, Жер, су, тірлігім,
сыйлады олар сезім отын, жан, жүрек пен Күн нұрын.
Тарту еткен жарық дүние, он сегіз мың ғаламды,
маған бейне солар Жердің ұстап тұрған кіндігін.

Толық

Туған үйді сағыну

  • 0
  • 0

Ортаның іздемеймін шу, дабырын
әкелгендей өзгенің думаны мұң.
Тыныштық жаным менен маңайымда,
мен бейне соның жалғыз туғанымын.

Толық

Бөбегім-ау

  • 0
  • 0

Бөбегім-ау,
Жатырсың ба балбырап...
Ұйқтағанша әлде жылап,
Қалжырап...

Толық

Қарап көріңіз