Өлең, жыр, ақындар

Кемпірқосақ

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2519
Көктемде Бұлттар асығып,
Селдетіп өте шығатын,
Артынан шайдай ашылып,
Дүние балқып тұратын.
Малшынып шилер нөпірге,
Қайтадан гүрлеп ошақтар,
Аспанға шығар көпірдей —
Тұратын кемпірқосақтар.
Тұратын ауыл шетінде,
Жету де қазір оңай-ақ.
Ұшушы ек алтын көпірге
Жүйріктер кілең -
желаяқ.
Қазір-ақ қолға қонардай,
Жетелеп,
Сүйреп сан қырға.
Тартатын
Сиқыр бояулар
Құбылып көздің алдында.
Асушы ек зымырап белдерден,
Қанша жер кеттік -
аңдамай,
Жақындап келе бергенде,
Жылжитын тағы әрқарай.
Тоқтамаушы едік
қызынып,
Бәйгеге қосқан аттарша,
Қуалаушы едік қызығып,
Сілеміз әбден қатқанша...
Дүние
Зымырап ұршықтай,
Арбайды көзді,
Дуалап.
Құмардан әлі бір шықпай,
Келеміз соны қуалап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойлаймын сені

  • 0
  • 0

Ойлаймын сені
Жаз еді. Мөлдіреген тұнық аспан,
Жұлдыздар жанымызда жымыңдасқан.
Сағи Жиенбаев

Толық

Құлын

  • 0
  • 0

Табиғаттың осындай бір қастығын
Көрмейін деп бұлт астына қашты күн.
Жаңа ғана енесіне жай түсіп,
Жапан дүзде қала берді жас құлын.

Толық

Қабаған ит

  • 0
  • 0

...Дөң басында бір ақ боз үй тұратын,
Жолаушы атын соған қарай бұратын.
Өз үйіне келгендей-ақ мәз болып,
Кірген адам көңілденіп шығатын.

Толық

Қарап көріңіз