Өлең, жыр, ақындар

Кемпірқосақ

  • 09.07.2020
  • 0
  • 0
  • 2410
Көктемде Бұлттар асығып,
Селдетіп өте шығатын,
Артынан шайдай ашылып,
Дүние балқып тұратын.
Малшынып шилер нөпірге,
Қайтадан гүрлеп ошақтар,
Аспанға шығар көпірдей —
Тұратын кемпірқосақтар.
Тұратын ауыл шетінде,
Жету де қазір оңай-ақ.
Ұшушы ек алтын көпірге
Жүйріктер кілең -
желаяқ.
Қазір-ақ қолға қонардай,
Жетелеп,
Сүйреп сан қырға.
Тартатын
Сиқыр бояулар
Құбылып көздің алдында.
Асушы ек зымырап белдерден,
Қанша жер кеттік -
аңдамай,
Жақындап келе бергенде,
Жылжитын тағы әрқарай.
Тоқтамаушы едік
қызынып,
Бәйгеге қосқан аттарша,
Қуалаушы едік қызығып,
Сілеміз әбден қатқанша...
Дүние
Зымырап ұршықтай,
Арбайды көзді,
Дуалап.
Құмардан әлі бір шықпай,
Келеміз соны қуалап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл елтіп бір аққудың әніне

  • 0
  • 0

Көңіл елтіп бір аққудың әніне,
Кетем кейде Алатаудан әрі де...
Көз алдында дүние балқып жатқанмен
Сағи Жиенбаев

Толық

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

Аспаның да аман, жер де аман,
Ардағым, қалған артыңда...
Баяғы далаң – сол далаң,
Дүние – көрген қалпыңда.

Толық

Найзағай

  • 0
  • 0

Айналып қызыл жалынға,
Қақ айырып қара түнекті,
Жарқ ете қалған шағында,
Жартастың төсі дір етті.

Толық

Қарап көріңіз